بیشتر ما وقتی تصمیم می‌گیریم که بچه‌دار شویم هرگز به پشت سر خود نگاه
نمی‌کنیم. در آینه دقت می‌کنیم و بعد پنهان می‌شویم. درست است، هر از گاهی
دلمان می‌خواهد شکم لاغری داشته باشیم اما از خود نمی‌پرسیم که آیا بدون
فرزندانمان وضعیت بهتری خواهیم داشت یا خیر: واقعیت این است که فرسودگی
بدن ما و زمان محدودتری که برای رسیدگی به سلامت و تناسب اندام خود داریم
در قبال لذت بزرگ کردن کودک ناچیز به شمار می آید اما اگر مادر شدن برای
سلامتی  جسمانی و روانی نیز مفید باشد در این صورت باید گفت که از این
بهتر نمی‌شود.
 بررسی ها نشان می دهد که مادر شدن می‌تواند بدن را سالم تر نگه دارد
(بیشترین تاثیر بر سلامتی زمانی رخ می دهد که کودک مال خود شما باشد هر
چند بعضی از اثرات مفید آن برای مادرانی که کودکی را به فرزندی قبول
می‌کنند نیز اتفاق می افتد). مزایای بچه دار شدن عبارتند از:

 کاهش خطر ابتلا به سرطان
یکی از بزرگ ترین مزیت های داشتن بچه کاهش خطر چندین نوع سرطان است (شواهد
و مدارک به خوبی این موضوع را تأیید می‌کنند). حتماً در مورد سرطان سینه
چیزهای زیادی شنیده اید. بنا بر دلایلی بچه دار شدن در سنین پایین یکی از
بهترین شیوه‌ها برای محافظت از خود در برابر این سرطان است. ایرما راسو،در
آزمایشگاه تحقیق سرطان پستان در مرکز سرطان فاکس چیس در فیلادلفیا می گوید
بهترین زمان بین سنین 18 و 25 سالگی قرار دارد اما اگر نتوانستید در این
سن بچه دار شوید، امیدتان را از دست ندهید. حاملگی پس از 25 سالگی نیز تا
حدی از شما محافظت می‌کند اما همچنان که مسن تر می شوید از میزان آن نیز
کاسته می شود.
چرا حاملگی خطر ابتلا به سرطان سینه را کاهش می دهد؟ ترکیبی از دو عامل در
این موضوع دخیل هستند. اولین عامل این است که حاملگی سلول های سینه را
تغییر می دهد که موجب میشود کاملاً بالغ شده و کمتر در معرض تغییرات سرطان
زا قرار بگیرند. حاملگی در سن پایین تر که سلول ها نابالغ و آسیب پذیرتر
هستند هین اثرات بیشتر است.
hCG (human chorionic gonadotropin)، هورمونی که طی حاملگی در بدن منتشر
می شود، دومین عامل است (تست های حاملگی خانگی این هورمون را اندازه
میگیرند). این هورمون به حدی محافظت کننده است که محققین آن را به عنوان
یک عامل ضد سرطانی مورد آزمایش قرار داده اند. در آزمایشی که در سال 2005
در آزمایشگاه روسو به عمل آمد، مشخص شد که hCG در موش هایی که هرگز بچه
دار نشده بودند از بروز سرطان پستان جلوگیری نمود (هنوز معلوم  نیست که
hCG بتواند همین اثر را در انسان نیز داشته باشد).
یک اخطار: تحقیقات نشان داده است که اضافه وزن خطر ابتلا به سرطان سینه را
افزایش خواهد داد، بنابراین کم کردن وزن پس از حاملگی حائز اهمیت است. اگر
درحال حاضر حامله هستید، سعی کنید وزن خود را کنترل کنید. تحقیقی که در
سال 2004 به عمل آمد ارتباط بین اضافه وزن ناشی از حاملگی و سرطان سینه در
سال های بعد را نشان داد. طبق گفته‌ی لینا هیلاکیوی کلارک، استاد سرطان
شناسی در دانشگاه جورج تاون، خطر ابتلا به سرطان سینه در میان زنانی که در
طی حاملگی بیشتر از 16 کیلوگرم به وزنشان اضافه شده بود، نسبت به مادرانی
که در این دوران بین 12 تا 16 کیلوگرم سنگین ترشده بوند، به طرز چشم گیری
بالاتر بود. هیلاکیوی کلارک می‌گوید «در زنانی که وزن بیشتری اضافه کرده
بودند خطر ابتلا به سرطان سینه نیز بالاتر رفته بود».
شیر دادن جنبه دیگری از مادر بودن است که می تواند خطر سرطان را کاهش دهد.
تحقیقات نشان می دهند که شیر دادن از تشکیل شدن انواع خاصی از سلول های
پیش سرطانی در بافت سرطان جلوگیری می نماید. البته باید شیر دادن به
کودکتان را تا  ادامه دار باشد. طبق نظر متخصصین این زمان حداقل باید چند
ماه باشد. اگر از آن دسته مادران شجاعی هستید که تا دوران نوپایی کودک،
شیر دادن را قطع نمی‌کنند، باید به شما تبریک گفت. تحقیقی که در سال 1997
به عمل آمد و در مجله آمریکایی اپیدمی شناسی چاپ شد، حاکی از آن بود که در
زنانی که به مدت 20 ماه به فرزندشان شیر داده بودند، نسبت به زنانی که
کمتر از این مدت به کودک خود شیر داده بودند، احتمال ابتلا به سرطان سینه
50 درصد پایین تر بود. همچنین به نظر می‌رسد که تأثیرات مفید شیردهی تا
آخر عمر ادامه میابد. تحقیق دیگری در همین مجله به این نتیجه رسیده بود که
زنانی که حداقل دو هفته به فرزند خود شیر داده بودند، خطر کمتری تا 50 سال
بعد برای ابتلا به سرطان سینه تهدیدشان می کرد. مزیت های بالا را به این
واقعیت اضافه کنید که شیردهی تخمک گذاری و باروری و متعاقب آن سطوح بالای
استروژن و پروژسترون را که می‌توانند به رشد بیشتر تومور کمک کنند، به
تعویق می‌اندازد.
آخرین خبر خوب در مورد مادر بودن و سرطان: سازمان ملی سرطان بیان می دارد
زنانی که بچه دار می شوند، خطر ابتلا به سرطان اندومتریال رحم و تخمدان را
در خود پایین می آورند.

رهایی از «اختلالات زنانه»
تأثیر مثبت حاملگی و وضع حمل بر روی «اختلالات زنانه» ای همچون اندومتروز،
فیبرویدهای رحمی و تخمدان پلی کیستیک هنوز هم تا حدی نامشخص است اما
متخصصان بیماری های زنان و متخصصین غدد از مدت ها قبل می‌دانسته اند که
بچه دار شدن برای بسیاری از زنان آغاز سلامتی است. اندومتروز را به عنوان
مثال در اینجا ذکر می کنیم. اگر یکی از آن زنانی هستید که با  خونریزی
زیاد و درد شدیدی که هر ماه توسط بافت اندومتریال اضافی ایجاد می شود
درگیر هستید، ممکن است پس از بچه دار شدن وضعیت بهتری پیدا کنید. هاری
ریچ، جراح مقیم نیویورک و متخصص  درمان اندومتروز، می‌گوید «برخی از زنان
پس از اینکه بچه دار شدند، در می یابند که علائمشان به طرز چشم گیری کاهش
یافته و این علایم در عده کمی از آنها به کلی از بین می‌رود».
مادر بودن ممکن است از فیبرویدهای رحمی (تومورهایی که از بافت ماهیچه ای
دررحم به وجود می آیند) جلوگیری کند (فیبرویدها تقریباً همیشه خوش خیم
هستند اما ممکن است گاهی مشکلاتی هیجاد کنندو همچنین بارداری را با مشکل
مواجه نمایند). براساس اظهارات مؤسسه ملی سلامت به نظر می‌رسد که زنانی که
بچه دار شده‌اند در معرضِ خطر کمتری برای ابتلا به فیبرویدهای رحمی هستند.
درحالی که هورمون های مربوط به حاملگی می تواند موجب رشد فیبرویدهای موجود
شود، معمولاً پس از تولد نوزاد به اندازه قبل از حاملگی یا کوچک تر از آن
باز می گردند.
همچنین، علائم سندرم تخمدان پلی کیستیک(polycystic ovary  یا  PCOS)، در
بسیاری از زنان پس از آنکه بچه دار شدند کمتر خواهد شد. از هر ده زن یک
نفر PCOS دارد که یکی از علل اصلی ناباروری است اما خبر خوب این است که
متخصصین می گویند بسیاری از زنان با PCOS که برای فرزند اولشان مشکل
باروری داشته اند، دفعه بعد به مراتب مشکل کمتری برای باردار شدن خواهند
داشت.

 داشتن انگیزه برای عادت های سالم
هیچ چیزی مثل مادر بودن نمی تواند شما را وادار به بازنگری در عادت های
ناسالم تان بکند. این امر ممکن است در زمان حاملگی، هنگامی که ناگهان در
می‌یابید که دیگر تنها به بدن خود صدمه نمی زنید آغاز شود. وقتی کودکتان
به دنیا آمد آن وقت یک انسان کوچولو و کاملاً وابسته هست که نیاز دارد شما
سالم بمانید تا بتوانید او را بزرگ کنید. بر اساس یک نظر خواهی از بیش از
4000 مادر، بیشتر از نصف آنها بیان نمودند که عادت های ناسالمشان را ترک
گفته اند یا آنها را بهبود بخشیده اند. آنها همچنین گفته اند از وقتی که
کودکشان به دنیا آمده به سلامت خود بیشتر توجه می کنند. از این مادرها:
•    81 درصد می‌گویند که نسبت به سابق غذاهای سالم تری می‌خورند یا سعی می‌کنند که رژیم غذایی خود را بهتر کنند
•    64 درصد بیشتر ورزش می کنند یا قصد دارند این کار را بکنند.
•    65 درصد می گویند که بیشتر مراقب سلامت روحی خود هستند یا سعی می‌کنند این کار را بکنند.
•    55 درصد می گویند که اکنون بیشتر پزشک خود را می بینند یا اگر مشکلی وجود داشت با وی در میان می گذارند.
•    65 درصد می گویند که با دقت بیشتری رانندگی می‌کنند.
•    58 درصد بیشتر کمربند ایمنی خود را می بندند.
همچنین، اکثریت مادران شرکت کننده در این نظر خواهی که درگیر عاداتی مثل
سیگار کشیدن، نوشیدن زیاد مشروبات الکلی یا زیاده روی در رفتارهای پر خطر
بودند آنها را ترک کرده اند. هالی مک بین که قبلاً سیگاری بود، یکی از این
مادرها است: ویلکز بار، یک مادر پنسیلوانیایی می‌گوید«می‌توانستم با
ابتلای خودم به سرطان یا بیماری های ریوی کنار بیایم اما اگر آگاهانه کاری
می‌کردم که فرزندم را در معرض خطر قرار می‌داد، نمی توانستم خودم را
ببخشم» مک بین پس از آنکه به تدریج از مصرف سیگارش کم کرد سرانجام توانست
در طول حاملگی کاملاً آن را ترک کند. حال، او دریافته است که ترک سیگار
حتی منافعی فراتر از حفاظت از سلامت پسرش و سلامت خود داشته است: «دیگر
مضحک به نظر نمی رسم چون که مجبور نیستم سیگار بخرم و بگویم که برای کس
دیگری است تا در موردم قضاوت نکنند.  دیگر لازم نیست حین رانندگی مسیر
خودم را طولانی تر کنم، فقط به خاطر این که سیگارم را تا آخر بکشم. نگران
این نیستم که کسی مرا حین سیگار کشیدن ببیند».
سپس موضوع کم کردن وزن پس از تولد نوزاد مطرح می شود که بسیاری از مادران
به خاطر آن ورزش می‌کنند و رژیم غذایی سالم تری را در پیش می گیرند.
بسیاری از آنها چه قدم بزنند، آهسته بدوند یا به کلاسهای ایروبیک که مناسب
تازه مادرها است بروند، در می یابند وقتی ورزش را به زندگی خود اضافه
کننددیگر نمی‌توانند زندگی بدون آن را تصور کنند. آنتونیا کنی از اهالی
واترتاونِ ماساچوست، در طول اولین حاملگی خود 27 کیلوگرم به وزنش اضافه
گردید که وزن او را به حدود 100 کیلوگرم رساند. وی کمی  پس از آنکه دخترش
جینا به دنیا آمد، 10 کیلوگرم از دست داد و به یمن تمرین های سخت توانست
تا زمانی که جینا 3 ماهه شد، 10 کیلوگرم دیگر از وزنش را کم کند. به کمک
یک کلاس تناسب اندام محلی که وی آن را به «اردوگاه نظامی» پس از تولد
نوزاد تشبیه کرده است، کم کم به وزن ایده آل خود یعنی 65 کیلوگرم خواهد
رسید. کنی می‌گوید «پس از اولین کلاس تقریباً با سینه خیز خودم را به منزل
رساندم. واقعاً اندام نامتناسبی داشتم و دچار تنگی نفس می شدم. حالا دو
بار در هفته به آنجا می روم و روز به روز بهتر می شوم».
سرانجام، اشتیاق به داشتن عمر طولانی تر (و دیدن بچه هایشان که بزرگ می
شوند و همین طور نوه هایشان) بسیاری از مادران را به انتخاب عادات زندگی
سالم تر بر می انگیزد. سو برانسدن اهل چسترفیلد تاون شیپ از ایالت
میشیگان، از وقتی که پدرش را به خاطر سرطان روده بزرگ که در خانواده او
شایع است از دست داد، به سلامتی خود توجه بیشتری نمود. برانسدن به عنوان
یک گیاه خوار، همه اعضای خانواده را به خوردن فراوان میوه ها و سبزیجات
تشویق می کند و مصرف شیرینی را محدود می نماید. وی می گوید « از اینکه بچه
هایم گل کلم و بادنجان می خورند و از آن لذت می برند خوشحال هستم». وی با
داشتن سه کودک زیر 6 سال، هنوز هم به طور منظم در ورزش می کند. او و همسرش
اخیراً یک دوچرخه دو ترکه خریده اند تا بتوانند خانوادگی سوار دوچرخه
شوند. یکی از والدین با نیکولاس 5 ساله سوار می‌شود و دیگری الیزابت 2
ساله و آلکسیس نوزاد را با خود می‌برد. برانسدان می‌گوید «شما می توانید
با نوار پیچ کردن کودک خود در صندلی اتوموبیل و مالیدن کرم ضد آفتاب به
صورتش از او محافظت کنید اما هیچ یک از این کارها از او در برابر بزرگترین
قاتل که بیماری قلبی است، محافظت نمی کند. تنها راه برای محافظت از خود و
فرزندانتان این است که به آنها بیاموزید سالم بخورند و سالم زندگی کنند».

فرصت بهتری برای خوشبختی
آیا داشتن فرزند شما را در طولانی مدت خوشبخت تر می کند؟ این  سوالی است
که محققین تا به حال نتوانسته اند جواب قطعی برای آن بیابند. مشکل اینجا
است که عوامل بسیار دیگری از وضعیت زناشویی گرفته تا مسائل مالی بر خوشبخت
بودن یا نبودن شخص تأثیر می‌گذارد. علاوه براین، بیشتر تحقیقاتی که در
زمینه افسردگی و دیگر مسائل مربوط به سلامت روانی به عمل آمده اند به گونه
طراحی نشده اند که زنان مادر و زنان غیر مادر را از هم متمایز کند. 
با این وجود، وقتی محققین مقیاس های مثبت از قبیل رضایت شخصی و مقیاس های
منفی مثل تنهایی را مقایسه می کنند، زنان بچه دار غالباً بهتر از زنان
همتای بدون فرزند خود نمره می گیرند. تانیا کوروپیکیج-کاکس استادیار جامعه
شناسی در دانشگاه فلوریدا در گاینزویل، که در مورد  تنهایی و افسردگی در
میان افراد بالای 50 سال تحقیق می کند می گوید «تحقیقات ظاهراً نشان
می‌دهند زنانی که دارای فرزند بوده و رابطه خوبی با آنها دارند بعداً در
زندگی خود وضعیت بهتری دارند». کوروپیکیج-کاکس می گوید نکته جالب توجه این
است که گروه دیگری که در از نضر میزان رضامندی نمره بالایی می‌گیرند زنانی
هستند که به انتخاب خود بچه دار نشده اند. آنهایی که امتیازپایین گرفته
بودند، زنانی بودند که دوست داشتند بچه دار شوند اما چنین نشده بود و قادر
نبودند خود را با این وضعیت وفق دهند و همچنین مادرانی که رابطه ضعیفی با
فرزندان خود داشتند.
همچنین بررسی میزان خوشبختی زنان مادر در مقابل زنان غیر مادر نشان داده
است با احتساب افسردگی بعدِ زایمانی به عنوان یک عامل اصلی، افسردگی بیشتر
در میان زنان مادر رایج است تا زنان غیر مادر.
با این وجود، در چند تحقیقی که به طور مستقیم خوشبختی را در والیدن و غیر
والیدن مقایسه می کند، والیدن خوشبخت تر بودند. به طور مثال، وقتی ایسل
روسکیز، روانشناس کانادایی در مطالعه ای که در سال 1992 به انجمن
روانشناسی آمریکایی و موسسه ملی ایمنی حرفه ای و سلامت ارائه گردید، 1100
زن را بررسی نمود و دریافت که زنان بچه دار از نظر عزت نفس تا رضایت شخصی
و حرفه ای، بالاترین نمره را به دست آوردند. زنان مجرد بدون فرزند در این
مقیاس‌ها بدتر از همه نمره گرفتند در حالی که زنان متأهل بدون فرزند در
جایگاه میانی قرار گرفتند. اخیراً در بررسی که نتیجه‌ی آن در مجله‌ی
ازدواج و خانواده منتشر گردید، 1933 بزرگسال مورد بررسی قرار گرفتند و
مشخص شد که والدین نسبت به غیر والدین بیشتر «به لحاظ اجتماعی» همبسته
بودند یعنی اینکه توسط دوستان، خانواده و اجتماع احاطه شده اند. نتیجه
دیگری که از این تحقیق به دست آمد این که مادران متأهل به ویژه نسبت به
زنان متأهل بدون فرزند میزان افسردگی کمتری داشتند. علاوه بر اینها،
مطالعات متعددی نشان داده اند که زنان بچه دار به مراتب کمتر احتمال دارد
که خودکشی بکنند.
تردیدی در این نیست که اضافه کردن یک یا چند فرزند به زندگی تان می تواند
بر استرس شما بیفزاید اما وقتی آن را با رضایت و خودشکوفایی ناشی از مادر
شدن موازنه می‌کنید، واضح است که مقیاس‌ها به کدام طرف میل می‌کنند.

روش هایی عالی برای مادران تا از سلامت خود مراقبت نمایند
1)    تا زمانی که امکان آن وجود دارد، به فرزند خود شیر بدهید. این کار
نه تنها می ‌تواند وزن اضافی رااز بین ببرد بلکه از شما در برابر سرطان
سینه نیز محافظت خواهد نمود.
2)    ورزش کنید حتی اگر صرفاً قدم زدن باشد. هیچ چیز به اندازه ورزش و
فعالیت بدنی در برابر بیماری‌های قلبی، دیابت و دیگر بیماری‌های کشنده
محافظت کننده نیست.
3)    برای افسردگی پس از زایمان به دنبال درمان بروید. اگر افسردگی
همچنان در شما باقی ماند یا به نظر رسید که بدتر می شود، گرفتن کمک ضروری
خواهد بود.
4)    پاپ اسمیر، چک آپ منظم و عکس از سینه ها را هر سال انجام دهید. خطر سرطان را جدی بگیرید.
5)    معاینه کامل سینه را یاد بگیرید. هیچ کس مثل خودتان نمی تواند یک توده یا برآمدگی را تشخیص دهد.
6)    مصرف کربوهیدرات ها یا کالری ها را کاهش دهید یا کمتر شیرینی
بخورید. هر کاری را که به پایین نگه داشتن وزنتان کمک می‌کند انجام دهید
تا از سرطان سینه، دیابت و دیگر بیماری ها در امان باشید.
7)    به اندازه کافی بخوابید حتی اگر مستلزم این باشد که همسرتان نصف شب
به بچه غذا بدهد. کمبود خواب نه تنها شما را بد اخلاق می کند بلکه در
برابر بیماری ها نیز آسیب پذیرتر خواهید بود.

مزیتهای یک زایمان طبیعی چیست؟

اگر می‌خواهید که حداکثر کنترل ممکن را بر بدن خود داشته باشید،
فعالانه در فرآیند زایمان شرکت کنید و کمترین میزان مداخل? غیر طبیعی در
فرآیند تولد کودک تان صورت پذیرد، استفاده از یک روش طبیعی و بدون استفاده
از دارو جهت کنترل درد زایمان بهترین گزینه برای شما خواهد بود. اگر این
روش را انتخاب کنید، درد و ناراحتی را به عنوان بخشی از فرآیند تولد کودک
می‌پذیرید: تجربه‌ای که شامل همکاری فعالان? شما در هر یک از مراحل زایمان
می‌شود. اما در صورتی که با آمادگی و حمایت مناسب به این مرحله برسید
می‌توانید احساس قدرت و رضایتی عمیق از زایمان طبیعی به دست آورید.

مزایای زایمان طبیعی عبارتند از:

• اکثر روشهای زایمان طبیعی تهاجمی نیستند و در نتیجه احتمال خطر یا آسیبهای جانبی برای شما یا کودکتان کم است.
• بسیاری
  از خانمها در هنگام زایمان طبیعی و بعد از آن احساس قدرت می‌کنند و
  علی‌رغم اینکه مجبورند درد را تحمل کنند بسیاری از آنها می‌گویند که برای
  زایمان بعدی خود نیز همین روش را انتخاب خواهند کرد. در برخی از خانمها
  احساس اینکه مسوولیت این امر بر دوش آنهاست موجب می‌شود تصور آنها از درد
  کاهش یابد.
• در این روش بیهوشی یا بی‌حسی در کار نخواهد
  بود. شما در هنگام زایمان و تولد کودک، بیدار و هوشیار خواهید بود؛ پس
  می‌توانید وضعیت بدن خود را تغییر داده و در حالتی قرار بگیرید که بیشتر
  احساس راحتی کرده و هنگامی که زمان بیرون آمدن کودک فرا می‌رسد به انجام
  این کار کمک کنید.
• در برخی از بیمارستانها همسر شما نیز می‌تواند همراه شما بوده و به شما کمک کند و موجب کاهش احساس درد در شما شود.
• در
  صورت انجام زایمان به روش طبیعی احتیاجی به تزریق سرم یا وصل کردن
  دستگاههای مانیتورینگ الکترونیکی به شما نیست؛ بنابراین حرکت برای شما
  آسان‌تر خواهد بود، می‌توانید راه بروید، دوش بگیرید و در صورت امکان، از
  توالت فرنگی (به جای لگن بیمار) استفاده کنید.
• در مقایسه
  با زنانی که از بی‌حسی موضعی (اپی دورال) استفاده می‌کنند، احتمال کمتری
  وجود دارد که به استفاده از روشهای کمکی برای القاء یا تسریع زایمان از
  قبیل پیتوسین ((Pitocin، واکیوم(vacuum) یا فورسپسforceps) ) یا سونداژ
  مثانه نیاز داشته باشید.
• تمرینهای تنفسی و سایر روشهای
  خودهیپنوتیزمی را می‌توانید پیش از فرا رسیدن زمان زایمان تمرین کنید و
  آنها را بعدا نیز تکرار نمایید. برخی از خانمهایی که به تازگی مادر
  شده‌اند، در اولین روزهای شیر دادن به نوزاد هنگامی که کنار آمدن با
  مشکلات پس از زایمان یا مراقبت از نوزاد واقعا استرس‌زا می‌شود، از
  تکنیکهای آرامش بخشی و تمدد اعصاب (Relaxation) استفاده می‌کنند.

مشکلات انجام زایمان بدون استفاده از دارو چیست؟

برخلاف روش استفاده از بی‌حسی موضعی این تکنیکها موجب از بین رفتن کامل
درد نمی‌شوند. پس اگر می‌خواهید درد را احساس نکنید، استفاده از روش
بی‌حسی موضعی برای شما مناسبتر است. بعلاوه در زایمان طبیعی در صورتی که
نهایتا زایمان شما دشوار شود و احتیاج به مداخله زیاد از سوی پزشک یا ماما
داشته باشد، یا اینکه شما به واسط? طولانی شدن مدت زایمان بیش از حد خسته
شده و نیاز به استراحت یا خواب داشته باشید، نمی‌توان درد را آرام کرد یا
به انداز? کافی تخفیف داد. اما اگر هنوز به زمان زایمان نزدیک نشده‌اید،
می‌توانید تصمیمتان را عوض کرده و از بی‌حسی موضعی استفاده نمایید.

چگونه می‌توانم برای زایمان طبیعی آماده شوم؟

هنگامی که تصمیم قطعی خود را برای زایمان طبیعی گرفتید، باید فعالانه
برای آن آماده شوید. پس بهتر است برنامه‌ای برای زایمان تدارک ببینید و
مطمئن شوید که پزشک یا ماما در محل مناسب عمل زایمان را انجام خواهد داد.
در بعضی از بیمارستانها یا زایشگاهها، ممکن است با هماهنگی قبلی بتوانید
یکی از اقوام یا دوستانتان را در اطاق زایمان به همراه داشته باشید و شاید
همسرتان!

روشهای مختلفی برای کاهش درد زایمان طبیعی وجود دارد که در اکثر
بیمارستانها و زایشگاهها قابل انجام است. می توانید در مورد روش زایمان و
روشهای کاهش درد با ماما یا پزشک خود قبل از موعد زایمان صحبت کنید تا با
مورد غیرمنتظره ای روبرو نشوید.

اگر تصمیم دارید زایمانی طبیعی در بیمارستان داشته باشید، باید هدف خود
را به طور صریح و روشن با پزشک یا مامای خود در میان بگذارید تا او به شما
بگوید که چه اقداماتی از سوی پزشک به صورت روتین و معمول انجام می‌شود و
شما چگونه می‌توانید این مرحله را پشت سر بگذارید. برخی از اقدامات مانند
وصل کردن سرم یا دستگاههای مانیتورینگ الکترونیکی به شما حرکت و راه رفتن
را برای شما دشوار می‌سازد. این مطلب موجب می‌شود که تحمل درد و طی کردن
زایمان بدون استفاده از دارو دشوارتر شود؛ هرچند غیر ممکن نخواهد بود.

در برخی از کشورهای پیشرفته بسیاری از خانمها یک "کمک زائو" انتخاب
می‌کنند تا آنها را در مورد زایمان طبیعی راهنمایی کند. کمک زائو ها تعلیم
داده شده‌اند تا به شما کمک کنند که شرایط یک زایمان طبیعی بدون استفاده
از دارو را بشناسید و در طول زایمان نیز در کنار شما خواهند بود. در
بسیاری از کشورها این امکان وجود دارد که به همراه همسر یا یکی از دوستان
و اقوامتان در جلسات آموزشهای زایمان شرکت کنید. با توجه به شناخت این فرد
از شما و راهنمایی ها و تمریناتی که در طول جلسات با هم انجام می دهید،
این فرد می تواند در تمام طول زایمان در کنار شما باشد و در برخی از شرایط
بحرانی که تحمل درد و میزان استرس برای شما طاقت فرسا می شود به شما کمک
کند.

برخی از ماماها و پرستارها در زمین? تکنیکهای کنار آمدن با درد به صورت
طبیعی (و بدون استفاده از دارو) بسیار ماهر هستند. اما شما نمی‌توانید
پیش‌بینی کنید که کدام پرستار در زمان زایمان در کنار شما خواهد بود، چون
آنها به صورت شیفتی کار می‌کنند. در این حالت ممکن است به این نتیجه برسید
که در نظر گرفتن یکی از اقوام یا دوستان با تجربه که در زمان زایمان در
کنار شما باشد و شما را کمک و راهنمایی کند ارزشمند خواهد بود.

روشهای مختلفی برای کاهش درد و کنار آمدن با مشکلات زایمان وجود دارد،
مانند Lamaze و Bradley، که در بسیاری از کشورها بصورت دوره های منظم و
توسط افراد ماهر آموزش داده می شوند. در این دوره ها یک مربی زایمان که در
مورد زایمان طبیعی ماهر است، مراحل زایمان و مواردی را که ممکن است در طول
زایمان برای شما اتفاق بیفتد به شما می گوید. درک اتفاقاتی که در هر مرحله
از زایمان می‌افتد به شما کمک خواهد کرد تا کار سنگینی را که بدن شما قرار
است انجام دهد شناخته و به آن کمک کنید. متاسفانه در ایران هنوز چنین دوره
های آموزشی بطور مدون و رسمی برگزار نمی شود.

خواه برای زایمان طبیعی برنامه‌ریزی کرده باشید یا نه بهتر است پیش از
فرارسیدن زمان زایمان تا آنجا که امکان دارد در مورد روشهای طبیعی مقابله
با درد زایمان و روشهایی شامل استفاده از دارو اطلاعات به دست آورید. فشار
عصبی و ترس موجب آن می شوند که درد را بیشتر از آنچه واقعا هست تصور کنید
و هر کاری که بتوانید برای کاهش اضطراب انجام دهید، در مراحل دشواری که
فراروی شماست به شما کمک خواهد کرد. این کار حتی می‌تواند در خود فرآیند
زایمان نیز به شما کمک کند؛ زیرا افزایش سطح هورمونهای استرس‌زا می‌توانند
بر انقباضات عضلانی رحم تأثیر بگذارند.

اگر در حال برنامه‌ریزی برای زایمان طبیعی هستید به یاد داشته باشید که
هرچقدر هم اعتماد به نفس بالایی داشته باشید، باز هم ممکن است طبیعت موجب
شود که وضعیت شما ناگهان به هم بریزد. شما ممکن است در عمل به استفاده از
دارو برای کنترل درد نیاز داشته باشید که در نتیجه استفاده از روشهای
طبیعی کنترل درد را دشوار می‌کند و یا زایمان شما ممکن است طولانی‌تر یا
دردناک‌تر از آنچه تصور می‌کرده‌اید شود.

صرف نظر از قاعد? "زایمان بدون استفاده از دارو" هیچ قانون کلی دیگری
در مورد زایمان طبیعی وجود ندارد، اما در اینجا چند تکنیک مرسوم برای
مبارزه با درد به صورت طبیعی توضیح داده می شود:.

تمرینهای تنفسی و تجسمی

اکثر کلاسهای زایمان تکنیکهای تنفسی و تجسم را آموزش می‌دهند. ممکن است
الگوهای خاصی برای تنفس به شما و همسرتان داده شود تا آنها را تمرین کنید
و مربی ممکن است شما را برای تجسم (مثلاً تجسم جایی که به شما آرامش
می‌بخشد یا تجسم زایمان ساده و تولد نوزاد سالم تان) راهنمایی کند تا به
شما کمک کنند تا با درد کنار بیایید. همچنین ممکن است تکنیکهایی مانند
ریلکسیشن پیش‌رونده یا کنترل‌شده را نیز یاد بگیرید که در این تکنیکها
ابتدا تمرکز می‌کنید، سپس یکی از ماهیچه‌ها را به دقت در نظر گرفته و
منقبض می‌کنید و بعد آن را رها می‌کنید و این کار را آنقدر تکرار می‌کنید
که آن ماهیچه تا حد امکان شُل و رها گردد؛ این کار موجب از بین رفتن تنش
می‌شود.

این تکنیکها از ریلکسیشن به عنوان راهی برای کنترل انقباضات عضلانی
استفاده می‌کنند و مخصوصا اگر فرآیند زایمان همانطور که پیش‌بینی شده به
صورت نرمال پیش برود ممکن است به خوبی جواب بدهند. اگر تا کنون یوگا،
هنرهای رزمی یا مدیتیشن کار کرده باشید ممکن است تمرینهای لازم برای تنفس
مناسب در زمان حاملگی را انجام داده باشید. همچنین ممکن است متوجه شوید که
اگر یک چیز خاص (مثلا یک عکس) و همچنین یک موسیقی آرام‌بخش را با خود
ببرید می‌تواند به شما کمک کند تا آرام‌تر شوید.

کمک نفر به ‌نفر در زمان زایمان

اگر کسی را در کنار خود داشته باشید که به شما آرامش روحی بدهد و
همچنین به شما کمک کند تا در موقعیت فیزیکی مناسبتر قرار بگیرید، این کار
می‌تواند میزان استرس و اضطراب شما را تا حد زیادی کاهش داده و به شما کمک
کند که فرآیند دشوار و سنگین زایمان را بدون استفاده از دارو طی کنید.

تحقیقات نشان می‌دهند زنانی که از کمک و حمایت یک فرد مجرب برخوردارند
نیاز کمتری به بیهوشی یا بی‌حسی موضعی پیدا می‌کنند و در برخی موارد نیز
احتمال بیشتری وجود دارد که یک زایمان طبیعی داشته باشند. این مزیتها
خصوصا زمانی مشخص می شوند که یکی از افرادی که در زمان زایمان در کنار شما
خواهد بود ماما یا کمک زائو باشد که تنها وظیفه‌اش کمک و حمایت از شما و
تضمین آرامش و راحتی شما باشد.

قرار گرفتن در موقعیت مناسب و حرکت

هنگامی که از دارو استفاده نکرده و دستگاههای الکترونیکی نیز به شما
وصل نشده باشد، می‌توانید موقعیت و وضعیت بدنی خود را در طول زمان زایمان
تغییر دهید: بایستید، به همسر خود تکیه بدهید، بنشینید، زانو بزنید و یا
در حالت چهاردست‌وپا قرار بگیرید. همچنین ممکن است تحرک نیز تا حدودی شما
را آرام‌تر کند و ممکن است بخواهید راه رفتن یا تکان خوردن روی یک صندلی
یا "توپ زایمان" یا Birth Ball را امتحان کنید. کمی راه رفتن می‌تواند به
شما این احساس را بدهد که کنترل اوضاع را در دست دارید و در نتیجه درد و
اضطراب شما را کاهش دهد. (برخی از بیمارستانهایی که از تجهیزات پیشرفته
استفاده می‌کنند ممکن است دستگاههای مانیتورینگ بی‌سیم داشته باشند؛ در
نتیجه حتی اگر مشکلاتی داشته باشید که نیاز به استفاد? دائمی از این
دستگاهها داشته باشد باز هم می‌توانید به آسانی حرکت کنید.)

هنگامی که نوزاد می‌خواهد از رحم شما خارج شود، نشستن در حالت عمودی
می‌تواند به او کمک کند که راحت‌تر به طرف پایین حرکت کند. زانو زدن یا
چمباتمه زدن نیز می‌تواند کمک کند که دریچه لگن شما بازتر شود. البته باید
خاطر نشان کرد که تفاوت چندان زیادی بین این روشها وجود ندارد. پس انواع
وضعیتها را امتحان کرده و آنهایی را که موجب می‌شوند آرامش و راحتی بیشتری
داشته باشید انتخاب کنید.

هیپنوتیزم

برخی مطالعات پیشنهاد می‌دهند که استفاده از هیپنوتیزم می‌تواند موجب
شود که درد کمتری را در طول زایمان احساس کنید. برای استفاده از روش
خودهیپنوتیزمی باید پیشاپیش تمرین کرده باشید تا یاد بگیرید که چگونه
می‌توانید بر عضلات خود تمرکز کرده و آنها را رها و شل کنید.

استفاده از ماساژ، لمس، گرما و سرما برای کاهش درد

ماساژ موجب ریلکس و شل تر شدن عضلات می‌شود، ماهیچه‌های کشیده‌شده و
منقبض‌شده را به حالت عادی باز می‌گرداند و می‌تواند موجب کاهش دردی که از
زایمان احساس می‌کنید شود. ماما یا فرد دیگری که برای کمک به شما تعیین
شده است می‌تواند شما را ماساژ دهد؛ همچنین همسر شما نیز می‌تواند شما را
ماساژ بدهد (اگر کسی که دوستش دارید شما را لمس کند می‌تواند اضطراب شما
را تا حد زیادی کاهش دهد).

ممکن است ضربات نرم و آرام که بصورت ماساژ ملایم با کف دست یا لمس
پوستی انجام می‌شود، شما را آرام کند و یا ممکن است به یک ماساژ محکم‌تر و
با توان بیشتر نیاز داشته باشید.

اگر درد زایمان شما به صورت کمردرد است ممکن است احتیاج داشته باشید که
ماساژ محکم یا فشار مداوم در طول زایمان بر کمر شما اعمال شود. با این حال
ممکن است در زمان زایمان متوجه شوید که این ماساژ شما را آزار می‌دهد که
در این صورت باید این مطلب را به افرادی که برای کمک به شما به اتاق
زایمان آمده‌‌اند اطلاع دهید.

همچنین برخی از خانمها استفاده از کمپرس گرم یا بطری‌های آب داغ را بر
روی قسمتی از شکم یا کمر یا هرجای دیگری که احساس درد و ناراحتی دارد
توصیه می‌کنند که این کار به ریلکس کردن عضلات و کاهش درد کمک می‌کند.
برخی افراد نیز استفاده از کمپرس سرد را آرامش‌بخش می‌یابند و برخی دیگر
نیز استفاد? متناوب از کمپرس گرم و سرد را ترجیح می‌دهند. بهتر است هر دو
مورد را امتحان کنید. اما باید دقت کنید که پوست شما در معرض گرما یا
سرمای مستقیم قرار نگیرد.

هیدروتراپی یا آب‌درمانی

آب‌درمانی شامل استفاده از آب برای کاهش دردها و ناراحتی‌های زایمان
می‌شود. قرار گرفتن در وان حمام در زمان شروع درد زایمان یک نمونه از
آب‌درمانی محسوب می‌شود. در ایران تعدادی از بیمارستانها به تازگی شرایط
زایمان در آب را فراهم کرده اند. می توانید از آنها بپرسید که آیا وانهای
بسیار بزرگ یا شبیه به جکوزی را برای خانمهای در حال زایمان دارند؟

آب ‌درمانی همانند سایر روشهایی که در آنها از دارو استفاده نمی‌شود به
شما امکان می‌دهند که در طول زایمان هوشیار بمانید. آب با اثر آرامش‌بخشی
و نقشی که در کاهش فشارها دارد می‌تواند ریلکس بودن ماهیچه‌ها را افزایش
داده و درد، اضطراب و نیاز به استفاده از دارو را کاهش دهد. (بسیاری از
خانمها معتقدند که یک حمام گرم نیز می‌تواند در زمان زایمان آرامش‌بخش
باشد هرچند هیچ مطالع? جدی در این مورد صورت نگرفته است.)

یک مطالعه نشان داده است که قرار گرفتن طولانی و مداوم در وان حمام در
زمان آغاز دردهای زایمان می‌تواند فرآیند زایمان را کمی کُندتر
کند.بنابراین برخی از پزشکان معتقدند که استفاده از وان در مراحل اولیه
دردهای زایمان ممکن است روند زایمان را آهسته کند و توصیه می کنند که زمان
دوش گرفتن تا وقتی که دردهای زایمان کاملا شروع شود، بهتر است کوتاه باشد.
(پس می‌توان گفت که یک حمام گرم راهی بسیار مناسب برای مقابله با درد
زایمان کاذب است.) همچنین ابتدا مطمئن شوید که دمای آب وان برابر با دمای
بدن (37 درجه سانتی گراد) یا کمتر از آن است چون دمای بالاتر از این مقدار
می‌تواند دمای بدن شما (و در نتیجه دمای بدن کودک شما و ضربان قلب او) را
افزایش دهد.

با این حال نمی‌توان گفت که هم? خانمها می‌توانند در هنگام زایمان از
آب‌درمانی استفاده کنند. به عنوان مثال اگر مشکل خاصی دارید که باید به
خاطر ان به طور مداوم تحت کنترل با دستگاههای الکترونیکی باشید،
نمی‌توانید از آب‌درمانی استفاده کنید. همچنین اکثر پزشکان توصیه می‌کنند
که اگر کیس? آب شما پاره شده است بهتر است داخل وان آب نروید زیرا خطر
عفونت از طریق باکتریهای موجود در وان، شیر آب یا لوله‌ها وجود دارد. (با
این حال دوش گرفتن اشکالی ندارد.)

طب سوزنی

طب سوزنی که قرنهاست در پزشکی سنتی چینی مورد استفاده قرار می‌گیرد
شامل وارد کردن سوزنهایی ریز در نقاط خاصی از بدن است. شواهدی مبنی بر
مفید بودن طب سوزنی در التیام دردهایی مانند درد دندان یا کمردرد وجود
دارند. اما مطالعات کمی در مورد موثر بودن آن در درد زایمان انجام شده
است. اکثر متخصصان معتقدند که باید تحقیق بیشتری در این زمینه انجام شود
اما برخی تحقیقات نشان داده اند که طب سوزنی می‌تواند برای برخی خانمها
مفید باشد: میزان ریلکس بودن عضلات را افزایش دهد، درد را تا حدودی کاهش
دهد و نیاز به دارو را کم کند.

هیچ کس به درستی نمی‌داند که طب سوزنی چگونه موجب کاهش درد می‌شود. دو
تئوری عنوان می‌کنند که تکنیک طب سوزنی مسیر برخی مسیر های درد به سوی مغز
را می‌بندد یا بدن را تحریک می‌کند که مسکنهای طبیعی درد (که اندورفین
خوانده می‌شوند) آزاد کند. نقاطی که معمولا در طب سوزنی برای کاهش درد
زایمان استفاده می‌شوند شامل نقاطی در دستها، پاها و گوشها هستند.

مشکل این روش این است که انجام آن به یک فرد متخصص در این زمینه نیاز
دارد و تعداد کمی از پزشکان یا ماماها در زمینه طب سوزنی آموزش دیده‌اند.
اگر مایل به استفاده از این روش هستید باید با یک فرد ماهر در این تکنیک
مشورت کنید.

زایمان در زنان مختلف متفاوت است و تعیین زمان دقیق آن واقعا ممکن
نیست. زایمان را بیشتر باید یک فرآیند دانست نه یک اتفاق سریع؛ فرآیندی که
در آن تغییرات متعدد فیزیولوژیکی در بدن شما دست به دست هم می‌دهند تا
کودک را به دنیا بیاورند. اگر واقعا زمان زایمان شما فرارسیده باشد یک یا
چند مورد از پنج مورد زیر اتفاق خواهد افتاد:

• دهانه رحم شما هرچه بیشتر نازک و نرم می‌شود (که به آن
  افاسمان یا Effacement می‌گویند) همچنین تا ده سانتی‌متر بزرگ و متسع
  می‌شود (که به آن دیلاتاسیون یا Dilatation می گویند).
• انقباضاتی
  به صورت منظم رُخ می‌دهند که فاصل? زمانی بین آنها به تدریج کمتر می‌شود،
  مدت زمان هر کدام افزایش پیدا می‌کند و شدت آنها نیز به تدریج زیادتر
  می‌شود.
• شما ممکن است کمردرد مداوم داشته باشد که غالبا همراه با احساس گرفتگی عضلانی است؛ مشابه آنچه قبل از قاعدگی احساس می‌شود.
• ممکن
  است "نمایش خونی" یا Bloody Show داشته باشید: یک ماد? موکوسی یا لزج مایل
  به قهوه‌ای یا خونابه ای از شما خارج می‌شود. اگر این پلاگ موکوسی یا
  مخاطی که دهان? رحم را می‌بندد از رحم شما خارج شود زایمان ممکن است بسیار
  نزدیک باشد، یا ممکن است هنوز چند روز با زایمان فاصله داشته باشید. به هر
  حال این اتفاق می‌تواند نشانه‌ای بر این مطلب باشد که بدن شما در حال طی
  کردن روند طبیعی خود برای زایمان است.
• کیسه آب شما پاره می‌شود؛ البته این اتفاق در صورتی نشاندهنده نزدیک بودن زایمان است که همراه با بروز انقباضات باشد.

چه زمانی باید با دکتر یا مامای خود تماس بگیرم؟

احتمالا شما و ماما یا پزشکتان دربار? اینکه وقتی زمان زایمان فرا می
رسد، چه باید بکنید، صحبت کرده‌اید. اما اگر فکر می‌کنید زمان آن فرا
رسیده است خجالت نکشید و زنگ بزنید. پزشکها و ماماها به این قضیه عادت
دارند! خانمهایی که شک دارند زمان زایمانشان فرارسیده است یا کسانی که به
راهنمایی‌شان نیاز دارند دائماً به آنها زنگ می‌زنند؛ در واقع این قضیه
بخشی از شغل آنهاست. واقعیت این است که پزشک یا ماما می‌تواند از روی لحن
صدای شما و حرفهایی که می‌زنید چیزهای زیادی را بفهمد و به شما بگوید چه
باید بکنید؛ پس مکالم? تلفنی واقعا می‌تواند به شما کمک کند. پزشک شما
می‌خواهد بداند که انقباضات با چه فاصل? زمانی از هم رُخ می‌دهند، آیا
می‌توانید در زمانی که یکی از این انقباضات را تحمل می‌کنید حرف بزنید یا
نه و یا دیگر نشانه‌های احتمالی را نیز بفهمد.

اگر کیسه آب شما پاره شد یا اگر شک دارید که مایع آمنیوتیک از شما خارج
می‌شود با پزشک یا مامای خود صحبت کنید. او همچنین از شما خواهد پرسید که
این اتفاق چه زمانی افتاده است و مایع یا ترشحاتی که دیده‌اید چه رنگی
بوده است. همچنین اگر یکی از موارد زیر اتفاق افتاده است حتما به او
بگویید:

اگر تحرک کودک کمتر شده است؛

اگر خونریزی واژن دارید (مگر اینکه صرفاً کمی مخاط خونی دیده باشید)؛

و اگر تب، سردردهای شدید، تغییر بینایی یا درد شکمی دارید.

اگر مورد دیگری هم هست که شما را نگران می‌کند می توانید با ماما یا پزشک خود در میان بگذارید.

در ابتدای شروع درد زایمان چه کار باید بکنم؟

در این زمان نوشیدن مقادیر زیادی از مایعات حائز اهمیت است. به صورت
متناوب بنشینید و راه بروید یا یک دوش گرم بگیرید تا دردهای شما را آرام
کند و اگر می‌توانید کمی استراحت کنید تا برای زایمان آماده شوید.

آیا ممکن است انقباضاتی رُخ بدهند اما در واقع هنوز زمان زایمان فرا نرسیده باشد؟

بله. در مواردی ممکن است درد زایمان به صورت کاذب رُخ دهد. در این
مواقع دهان? رحم شما بزرگ و متسع نمی شود (پزشک یا ماما می‌تواند با
معاینه این مطلب را تشخیص دهد)، انقباضها نامنظم بوده و شدت آنها زیاد نمی
شود و دردهایی که در شکم یا پشت خود احساس می‌کنید با یک دوش گرم یا ماساژ
به سادگی برطرف شوند.

آیا می‌توانم تشخیص دهم که زایمان به زودی رُخ خواهد داد؟

ممکن است. هرچند شاید شما از جمله زنان خوشبختی باشید که هیچ کدام از
اتفاقات مهمی را که در درون بدنتان رُخ می‌دهد متوجه نشوید اما بدن شما از
یک ماه پیش از زایمان برای این فرآیند آماده می‌شود. در برخی از خانمها
هنگامی که زمان زایمان واقعی فرا می‌رسد دهان? رحم از قبل متسع و نازک شده
است.

دیگر نشانه‌های زایمان شامل موارد زیر می‌شوند:

• کاهش درد (هنگامی که سر کودک به طرف جایی در لگن که برای زایمان مناسب است حرکت می‌کند)
• افزایش ترشحات واژن
• بروز نمایش خونیBloody Show)): ترشحات مایل به قهوه‌ای یا خونابه ای
• انقباضهای برکستون هیکس( Braxton Hicks ):که با فاصل? زمانی کمتر و با شدت بیشتر رُخ می دهند.

اپیزیوتومی چیست و چرا انجام می شود ؟

اپیزیوتومی یک برش جراحی در ناحیه پرینه یا میاندوراه (ناحیه عضلانی
بین واژن و مقعد) است و قبل از انجام برش بیحسی موضعی داده می شود.

این برش جراحی کوچک در صورتی که نوزاد تحت استرس باشد و نیاز به تولد
سریع داشته باشد انجام می شود. اگر ماما تشخیص دهد که نیاز به گشاد کردن
واژن به وسیله برش وجود دارد، این کار را انجام می دهد. در غیر این صورت
احتمال پارگی شدید واژن وجود خواهد داشت. برخی از متخصصین معتقدند که برش
اپیزیوتومی بهتر از پارگی اتفاقی واژن ترمیم می شود. در عین حال این روش
در بیشتر زنان باعث مشکلاتی چون درد، بی اختیاری ادرار و مدفوع و بهبودی
دیر هنگام شده است. بنابراین اپیزیوتومی فقط باید برای مادرانی که از آن
نفع می برند استفاده شود. پارگی های خود به خود درد کمتری داشته و حداقل
در روزهای بعد از زایمان درد ندارند در حالی که پارگی اپیزیوتومی دردناک
است. بررسی ها نشان داده است زنانی که برش اپیزیوتومی برای آنها داده می
شود، زنانی که پارگی خودبخودی پیدا می کنند، و همچنین زنانی که هیچ آسیبی
نمی بینند، همگی می توانند با انجام ورزشهای لازم 3 ماه بعداز زایمان از
قدرت مناسب عضلات کف لگن برخوردار شوند.

آیا من قادر به انتخاب روش هستم؟

اگر شما فکر می کنید که روش اپیزیوتومی را نمی پسندید، باید موضوع را
با ماما یا پزشک خود در یکی از ویزیت های پیش از زایمان در میان بگذارید.
در کلاسهای مخصوصی که پیش از زایمان در آن شرکت می کنید و برای دوران
بارداری و زایمان آما می شوید، حفظ آرامش و استفاده از وضعیت های مختلف
برای اجتناب از اپیزیوتومی آموزش داده می شوند.

آیا برش اپیزیوتومی دردناک است ؟

اکثر زنان اظهار می کنند که برش اپیزیوتومی را هنگام زایمان احساس
نکرده اند. چون بافتهای اطراف واژن در هنگام زایمان به شدت کشیده شده و
برش به سادگی انجام می شود، اما ممکن است روند بهبود آن دردناک باشد.

برای التیام درد این نکات مفید است :

• کیسه یخ و یا کیسه های ژله ای سرد می تواند محل بخیه را بی
  حس کرده و تورم را کمتر کند. این روش از قدیم برای التیام درد استفاده می
  شده است .
• دوش آب گرم بسیار مفید است. با این حال تحقیقات
  نشان می دهد که افزودن نمک به آب وان حمام هیچ تاثیری در بهبود ترمیم
  ندارد. بخیه ها را بعد از حمام با حوله نرم و تمیز به آرامی خشک کنید.
• محل بخیه ها را در معرض هوا قرار دهید. حداقل روزی 10 دقیقه لباسهای زیر را در آورده و روی حوله تمیز استراحت کنید.
• به میزان لازم پیاده روی کنید. ورزشهای مخصوص عضلات کف لگن را انجام دهید تا گردش خون تحریک شده و ترمیم زخم تسریع شود.

چه زمانی می توانم آمیزش جنسی داشته باشم؟

بهبود بخیه ها نباید بیش از 1 ماه طول بکشد و بسیاری از پزشکان تا هفته
ششم بعد از زایمان برای شما ممنوعیت در نظر می گیرند. معمولا بعد از این
زمان و در صورت تمایل، ایراد ندارد. اگر شک دارید که بخیه های شما به خوبی
بهبود یافته یا خیر، به پزشک خود مراجعه کنید و یا تا موعد ویزیت هفته ششم
بعد از زایمان صبر کنید.

وقتی برای اولین بار بعد از زایمان رابطه جنسی دارید امکان دارد در
ابتدا تنگی واژن و درد را احساس کنید. در اینصورت حفظ آرامش و استفاده از
ژل لوبریکانت را توصیه می کنیم. سعی کنید قبل از رفتن به بستر دوش آب گرم
بگیرید و زمان زیادی را به ابراز احساسات اختصاص دهید. در موقع انجام عمل
جنسی، وضعیت راحتی را برای خود انتخاب کنید.

چرا نوزاد شما نیاز به پایش دارد ؟

گاهی زایمان برای مادر و نوزاد سخت و پر استرس است. هنگام انقباضات
رحم، نوزاد به شدت فشرده می شود و ممکن است جریان خون از جفت به جنین مختل
شود. بیشتر نوزادان با این شرایط به خوبی کنار می آیند. اما بعضی از
نوزادان خصوصا آنها که در رحم مادر رشد خوب و کافی نداشتند و یا نوزادان
مادران مبتلا به فشار خون، نمی توانند به خوبی با این استرسها مقابله
کنند. ماما در طول مدت زایمان به صدای قلب جنین گوش می دهد تا تشخیص دهد
آیا نوزاد به خوبی از پس استرسهای زایمان بر می آید یا خیر؟ اگر نوزاد به
شدت تحت استرس قرار گیرد و مثلا ضربان قلب وی مختل شود، ممکن است روش
سزارین توصیه و انجام شود.

ارزیابی دوره ای و متناوب سلامت جنین

در طول دوران بارداری، در هر جلسه مراقبت های بارداری، پزشک یا مامای
شما به صدای قلب جنین گوش می دهد. آنها ممکن است برای این کار از گوشی
مخصوص مامایی (که شبیه به یک شیپور کوچک بنام گوشی Pinard است) و یا از
نوعی دستگاه داپلر ساده (بنام Sonicaid) استفاده کنند. اگر از سونی-کِید
استفاده شود، شما و سایر افراد حاضر در اطاق معاینه نیز می توانید صدای
قلب جنین را بشنوید؛ که بیشتر شبیه به چهار نعل تاختن اسب است.

در حین زایمان هم به همین ترتیب از گوشی پینارد یا دستگاه سونی – کِید
استفاده می شود. این ارزیابی ساده هیچ مشکل یا محدودیتی را برای شما ایجاد
نخواهد کرد، جز اینکه در طول زمان انجام آن باید بیحرکت باشید. در طول فاز
اولیه زایمان، ماما تقریبا هر 15 دقیقه وضعیت سلامت جنین شما را با شنیدن
صدای قلب وی ارزیابی می کند و در فاز زور زدن این فواصل به 5 دقیقه تقلیل
می یابد. به این روش پایش سلامت قلب جنین در طول زایمان "سمع متناوب" می
گویند.

متخصصین معتقدند که برای خانمهای باردار سالم و در بارداری های غیر
خطرناک، همین روش سمع متناوب در ارزیابی سلامت جنین در حین زایمان کافی
است. اما در حاملگی های پر خطر، انجام "پایش الکترونیک جنینی" توصیه می
شود.

پایش الکترونیک جنینی چیست؟

احتمالا هنگامی که دچار مشکلات زیر باشید، انجام پایش مداوم الکترونیکی به شما توصیه خواهد شد:

• پره اکلامپسی
• دیابت
• بیماری قلبی
• عفونت جدی مجرای ادراری یا واژن در حین حاملگی
• بی حسی نخاعی
• خون ریزی واژینال درست قبل از زایمان
• استفاده از اکسی توسین برای سرعت بخشیدن یا القای زایمان
• حاملگی دو یا چند قلو
• تولد فرزند قبلی با روش سزارین (سابقه سزارین)
• تولد نوزاد قبل از هفته 37 حاملگی (زایمان پیش از موعد)
• وزن کم نوزاد
• دیرشدن زایمان

حتی اگر حاملگی و زایمان شما دارای ریسک کمی باشد انجام پایش مداوم،
احساس آرامش و امنیت خاصی به شما می دهد. این عمل به وسیله گیرنده های
الکترونیکی که روی شکم شما نصب می شوند، انجام خواهد شد.. یک گیرنده می
تواند انقباضات رحم شما را کنترل کند و دومی ضربان قلب جنین را نشان می
دهد. هر دو سیم متصل به این گیرنده ها به دستگاهی متصل هستند که روی
نمایشگرآن ضربان قلب جنین نشان داده می شود. ریتم ضربان قلب متغیراست، پس
نمایشگر اعداد متغیری مثل 140، 139 ، 142 ، 141 ، 140 را نشان میدهد.

این دستگاه یک نوار کاغذی که نشانگر ضربان قلب جنین و انقباضات رحم
است، بیرون می دهد. با مطالعه تناسب این دو، ماما و پزشک شما چگونگی وضعیت
جنین را ارزیابی می کنند.

گاهی قطعه کوچکی مستقیما روی سر جنین قرار داده می شود و این قطعه
دارای گیرنده ای است که ضربان قلب جنین را ثبت می کند. این قطعه را
"الکترود سر جنین" می نامند و می تواند اندازه گیری دقیقتری را نسبت به
نوعی که از روی شکم مادر نصب می شود ارائه دهد.

پایش الکترونیک جنین چقدر دقیق است؟

حتی برای متخصصین حاذق نیز تفسیر اطلاعات پایش جنین مشکل است پس اگر
اطلاعات مختصری مشکوک به نظر برسد، پزشک شما برای گرفتن نمونه خون از پوست
سر جنین از شما اجازه خواهد گرفت. این روش به وسیله رد کردن سوزن از واژن
و سپس گرفتن نمونه خون از پوست سر جنین صورت می گیرد. این روش معمولا برای
مادر دردناک نیست اما خوابیدن به پشت در حین انجام این روش می تواند خسته
کننده باشد. با بررسی میزان اکسیژن خون جنین، پزشک می تواند وضعیت سلامت
جنین را ارزیابی کند. اگر میزان اکسیژن خوب باشد وضعیت خوب است و اگر
میزان اکسیژن خون کم باشد با فاصله زمانی کمی نمونه خون دیگری گرفته می
شود و حتی ممکن است شما به انجام روش سزارین توصیه شود.

اگر ضربان قلب جنین شما با سونی کید یا گوشی مخروطی کنترل می شود، ماما
فقط باید جایگاه گوشی را روی شکم تنظیم کند. برای این کار نیازی نیست که
در وضعیت خاصی قرار بگیرید و می تواند ایستاده، نشسته و خوابیده باشد. اما
در روش سنسورهای الکتریکی شما باید روی صندلی بنشینید.

پایش جنین هنگام زایمان در آب

اگر زایمان شما در حمام و یا وان زایمان است، پایش ضربان قلب جنین شما
توسط سونی کیدهای ضد آب انجام می شود. کاری که شما باید انجام دهید این
است که وقتی ماما می خواهد ضربان قلب جنین را کنترل کند، شکم خود را به
سطح آب بیاورید. اگر او تشخیص دهد که جنین مشکل دارد از شما می خواهد از
وان بیرون آمده و به وسیله سنسورهای الکترونیک کنترل شوید. اگر همه چیز
خوب باشد شما دوباره به داخل آب می روید.