سفارش تبلیغ
صبا ویژن
طول ناحیه در قالب بزرگتر از حد مجاز


انتونوکس چیست؟

انتونوکس، که غالبا "گاز و هوا" نامیده می‌شود، یک مخلوط گازی است که
از حداکثر 50% اکسیژن و 50% اکسید نیتروژن تشکیل شده است. اکثر زایشگاه‌ها
و بیمارستانها "مخلوط گاز و هوا" را از یک منبع تغذیه مرکزی به تمام
اتاق‌های زایمان خود پمپ می‌کنند، در نتیجه هرگاه مورد نیاز باشد در دسترس
است. این گاز بی‌رنگ و بی‌بو است.

چه زمانی باید آن را مصرف کنم؟

شما می‌توانید "گاز و هوا" را در هر مرحله‌ای از زایمان که مایل باشید،
استفاده کنید. کافی است لوله هوا را بین لبها یا دندان‌های خود قرار داده
و عمیق و منظم نفس بکشید. بدین صورت یک دریچه دوطرفه فعال می‌شود که
انتونوکس را برای تنفس شما رها می‌کند و دی‌اکسید کربنی که از ریه شما
خارج می‌شود را جمع و منتقل می‌کند. به تنفس عمیق ادامه دهید تا اینکه
احساس سرگیجه خفیف به شما دست بدهد. سپس دست شما شل شده و لوله "گاز و
هوا" را رها می‌کند که در نتیجه انتونوکس دیگر به ریه شما وارد نمی‌شود.
ظرف چند ثانیه، شما مجددا به حالت طبیعی باز می‌گردید.

مزایای انتونوکس چیست؟

  • استفاده از آن ساده است.
  • تحت کنترل شماست.
  • اثر آن به مدت طولانی در بدن شما باقی نمی‌‌ماند.
  • می‌تواند درد و ناراحتی انقباض‌ها را کاهش دهد.
  • اکسیژن دارد که برای کودک شما خوب است.
  • اگر بخواهید از روش "زایمان در آب" استفاده کنید می‌توانید در حوضچه مخصوص زایمان نیز از "گاز و هوا" استفاده نمایید.

معایب انتونوکس چیست؟

  • یک مسکن متوسط است.
  • ممکن است موجب شود احساس تهوع کنید.
  • موجب خشکی دهان شما می‌شود.

چند نکته مفید و مهم:

  • به محض احساس شروع یک انقباض، انتونوکس را مصرف کنید. حداقل
    20 ثانیه طول می‌کشد تا این گاز به قدر کافی در جریان خون شما وارد شود که
    درد را تا حدی تخفیف دهد و 40 تا 45 ثانیه طول می‌کشد تا حداکثر اثر خود
    را بگذارد. اگر آنقدر صبر کنید که انقباض واقعا آزاردهنده شود و سپس
    انتونوکس را به ریه وارد کنید، اثر آن در بین دو انقباض ظاهر خواهد شد که
    دیگر نقشی در کاهش درد شما نخواهد داشت!
  • اگر "گاز و هوا"
    از طریق یک ماسک پلاستیکی به شما داده شده و پلاستیک آن شما را آزار
    می‌دهد، می توانید درخواست کنید که یک لوله دهانی به شما بدهند. تعویض
    ماسک با لوله دهانی آسان است.
  • بین انقباض‌ها، مقدار کافی آب مزمزه کنید تا دهان شما را مرطوب نگه دارد.
  • هنگامی
    که در مرحله دوم حاملگی، نوزاد را به بیرون از رحم هُل می‌دهید، خانم‌ها
    معمولا احساس می‌کنند که اگر بدون استفاده از "انتونوکس" بر کار خود تمرکز
    کنند راحت‌تر هستند؛ اما برخی از خانم‌ها ترجیح می‌دهند کمی "گاز و هوا"
    در ابتدای هر انقباض مصرف کنند، سپس لوله دهانی را کنار بگذارند و به
    نوزاد فشار بیاورند!
  • اگر انتونوکس نمی‌تواند به اندازه
    کافی به شما کمک کند که درد انقباض‌ها را تحمل کنید، ناراحت نشوید. یک روش
    دیگر را امتحان کنید. استفاده از "گاز و هوا" مانع استفاده از مسکن‌های
    دیگر نمی‌شود.

  


مپتید چیست؟

مپتید، برعکس پتیدین، یک داروی مخدر یا آنچه که ممکن است موجب اعتیاد شود، نیست. این دارو یک مسکن معمولی و از بین برنده درد است.

چه زمانی باید آن را مصرف کنم؟

در مرحله اول زایمان، هنگامی که به کمک بیشتری برای کنار آمدن و تحمل انقباض‌های شدید نیاز دارید.

مزایای مپتید چیست؟

  • مزایای پتیدین را به همراه دارد.
  • به اندازه پتیدین بر تنفس کودک اثر نمی‌گذارد.
  • در هر قسمتی از مرحله اول زایمان می‌تواند مصرف شود.

معایب مپتید چیست؟

  • احتمال زیادی دارد که موجب شود احساس تهوع کنید.
  • ممکن است موجب شود احساس سرگیجه کنید.
  • در همه بیمارستان‌ها موجود نیست.

چند نکته مفید و مهم:

  • پیش از اینکه تصمیم بگیرید که آیا می‌خواهید از این دارو
    استفاده کنید یا خیر، بررسی کنید که آیا در بیمارستان مورد نظر شما موجود
    هست یا نه!
  • به خاطر داشته باشید که 15 دقیقه طول می‌کشد
    تا تأثیر دارو ظاهر شود. پس تا زمانی که دارو اثر کند، از تکنیک‌های تنفسی
    استفاده کنید.

  


اپیدورال چیست؟

این روش، تزریق داروی بی‌حسی به قسمتی از گودی کمر شما، با استفاده از
یک سوزن خمیده و توخالی است. سوزن از میان مهره‌های پشت شما می‌گذرد و به
فضای بیرونی اطراف نخاع وارد می‌شود. یک لوله نازک و قابل انعطاف از درون
سوزن رد می‌شود و سپس سوزن برداشته می‌شود. لوله نازک از قسمت پشت و شانه
شما عبور داده شده و ثابت می‌شود. متخصص بیهوشی، یک داروی بی‌حسی موضعی را
(مشابه با آنچه در دندان‌پزشکی استفاده می‌شود) وارد لوله می‌کند تا نیمه
پایینی بدن را بی‌حس و کرخت نماید. در حالت کلی، پاهای شما نیز بی‌حس
می‌شوند. شما دیگر انقباض‌های خود را احساس نخواهید کرد. گاهی اوقات، این
لوله به یک پمپ کوچک متصل می شود تا بتوانید مقدار داروی بی‌حسی موضعی که
وارد بدنتان می‌شود را کنترل نمایید؛ یا پمپ به گونه‌ای آماده می‌شود که
هر چند دقیقه یک‌بار، مقدار کمی از داروی بی‌حسی را به بدن شما وارد کند.

این روش چگونه عمل می‌کند؟

این روش دقیقا مشابه با همان داروی بی‌حسی موضعی عمل می‌کند که
دندانپزشک هنگام کشیدن یا کار کردن روی دندان به شما تزریق می‌نماید.
داروی بی‌حسی، اعصابی را بی‌حس می‌کند که جریان درد را از رحم و گردن رحم
به مغز مخابره می‌کنند.

چه زمانی باید آن را مصرف کنم؟

از لحاظ تئوری، شما در هر مرحله از زایمان که باشید می‌توانید از
اپیدورال استفاده نمایید، حتی در مرحله دوم که در حال تلاش برای بیرون
راندن نوزاد هستید (هر چند در آن وضعیت معمولا از بیهوشی نخاعی استفاده
می‌شود). با این حال، اکثر افراد ترجیح می‌دهند زمانی که گردن رحم به
میزان 5 تا 6 سانتی‌متر متسع شده است و انقباض‌ها واقعا در حال شدید شدن
هستند، از اپیدورال استفاده کنند. اگر گردن رحم به میزان 8 تا 9 سانتی‌متر
متسع شده باشد، پزشک شما ممکن است بگوید که دیگر برای استفاده از اپیدورال
دیر شده و به شما توصیه کند که بدون آن کار را ادامه دهید، زیرا نوزاد به
زودی متولد خواهد شد.

مزایای اپیدورال چیست؟

  • درد در بیش از 90% از خانم‌ها به طور کامل از بین می‌رود.
  • شما کاملا به‌هوش باقی می‌مانید.
  • می‌تواند به کنترل فشار خون بالا کمک نماید.
  • می‌تواند کنترل زایمان، و اعتماد به نفس را به شما بازگرداند.
  • داروهای بی‌حسی موضعی امروزه دقیق‌تر از گذشته شده‌اند و شما ممکن است متوجه شوید که پاهایتان کاملا بی‌حس نیستند.

معایب اپیدورال چیست؟

  • ممکن است متوجه شوید تنها یک طرف از پایین‌تنه شما بی‌حس شده است، یا بخش کوچکی از شکم شما بی‌حس نشده است.
  • ممکن است موجب شود که احساس لرز کنید.
  • مجبور خواهید بود در تخت بمانید.
  • بایستی
    سرُم به بازوی شما وصل باشد. این بدان خاطر است که استفاده از اپیدورال در
    برخی خانم‌ها موجب می‌شود که فشار خون آنها پایین بیفتد، که شدیدا بر
    رسیدن جریان اکسیژن به نوزاد تأثیر می‌گذارد. این سرُم در واقع یک اقدام
    پیشگیرانه و مراقبتی است، که در حالت اورژانسی بتوان حجم خون شما را به
    سرعت افزایش داد تا فشار خون شما مجددا به حالت طبیعی بازگردد.
  • احتمالا
    یک سوند به مثانه شما وارد می شود تا ادرار در کیسه مخصوصی جمع آوری شود.
    استفاده از اپیدورال موجب می‌شود که احساس نکنید چه زمانی لازم است مثانه
    خود را تخلیه کنید، در نتیجه این کار باید به صورت اتوماتیک برای شما
    انجام شود.
  • ممکن است احساس کنید که هیچ کنترلی بر روند
    کار ندارید. سه لوله به بدن شما وارد شده است و اگر اثر داروی بیهوشی در
    مرحله دوم زایمان هنوز از بین نرفته است باید به شما گفته شود که چه زمانی
    کودک را به بیرون فشار بدهید. ماما و پزشک شما به طور موثری روند زایمان
    را کنترل و مدیریت می‌کنند.
  • استفاده از اپیدورال می‌تواند طول مدت زایمان، خصوصا مرحله بیرون راندن نوزاد را افزایش دهد.
  • ضربان
    قلب کودک شما به طور پیوسته کنترل خواهد شد، که این کار با بستن یک مبدل
    الکتریکی به شکم شما یا وصل کردن یک نمونه کوچکتر آن به جمجمه نوزاد انجام
    خواهد شد.
  • احتمال اینکه نیاز به استفاده از فورسپس یا
    ونتوز پیدا کنید بیشتر می‌شود، زیرا استفاده از اپیدورال غالبا منجر به
    این می‌شود که نوزاد نتواند در بهترین حالت برای زایمان قرار گیرد.
  • اگر
    سوزن اپیدورال از محوطه مخصوص تزریق این دارو رد شود، پس از بیرون آوردن
    لوله، مقداری مایع مغزی- نخاعی از محل ورود لوله به بیرون ترشح خواهد کرد.
    این مایع، نقش ضربه‌گیر و محافظت کننده را برای مغز دارد و خروج حتی مقدار
    اندکی از آن نیز می‌تواند منجر به بروز سردرد شدید در شما شود. روش درمان
    این عارضه معمولا بدین صورت است که مقدار کمی خون از بازوی شما گرفته
    می‌شود (احتمالا یک روز پس از تولد نوزاد) و به پشت شما تزریق می‌شود تا
    منفذ ایجاد شده توسط سوزن اپیدورال بسته شود.
  • برخی از خانم‌ها، پس از استفاده از اپیدورال، برای دفع ادرار با مشکل مواجه می‌شوند.
  • شما
    ممکن است نتوانید از اپیدورال استفاده کنید! برخی از بیمارستان‌ها،
    اپیدورال را در تمام ساعات شبانه‌روز ارائه نمی‌دهند. در برخی از
    بیمارستانها هم اصولا از این روش استفاده نمی شود یا با نظر پزشک متخصص
    بیهوشی و تنها در برخی شرایط مورد استفاده قرار می گیرد.
  • در زایمان خانگی نمی‌توان از اپیدورال استفاده کرد.

چند نکته مفید و مهم:

  • سعی کنید در طول مدتی که متخصص بیهوشی در حال تنظیم و وصل
    کردن دستگاه اپیدورال است، کاملا بی‌حرکت باشید. در این مدت، به پهلوی خود
    دراز کشیده‌اید یا اینکه در لبه تخت نشسته و به طرف جلو خم شده‌اید. بر
    تنفس خود تمرکز کنید. در مرحله دم، هوا را به صورت عمیق از طریق بینی به
    درون ریه‌ها بفرستید، و بازدم را به آرامی از طریق دهان خارج نمایید. دست
    همسر یا همراه خود را بگیرید و به چشمان هم خیره شوید.
  • با
    پزشک یا مامای خود درباره امکان اینکه اپیدورال در مرحله دوم زایمان (که
    می‌خواهید نوزاد را به دنیا بیاورید) استفاده نشود، صحبت کنید. اگر
    بتوانید انقباض‌ها را حس کنید می‌توانید نوزاد را به طرز موثرتری به طرف
    بیرون فشار دهید.

  


هیچ کس، پیش از آغاز زایمان، به درستی نمی‌داند زایمانش چگونه خواهد بود. برخی از مادران متوجه می شوند که بدون مسکن یا با استفاده از مقدار کمی مسکن، زایمان قابل تحمل است؛ هرچند برخی دیگر احتمالا در یکی از مراحل زایمان به کمک بیشتری جهت کاهش درد نیاز خواهند داشت.

زایمان شما به هر صورت که باشد، بهتر است نگاهی به مقالات ما در مورد انتخاب‌های موجود برای تخفیف و تسکین درد بیندازید. اگر پیشاپیش اطلاعاتی در مورد گزینه‌هایی که می‌توانید استفاده کنید به دست آورید، بخصوص اگر بتوانید با پزشک و مامای خود در مورد روشهای کاهش دردی که در بیمارستان مورد نظر و برای شما ممکن است در نظر گرفته شود صحبت کنید، برایتان مفید خواهد بود.

تکنیک‌های طبیعی برای کاهش درد زایمان طبیعی وجود دارند که اگر بتوانید قبل از زایمان و در اواخر دوران بارداری در جلسات آموزشی مخصوص که برای آمادگی زایمان برای خانمهای باردار و همسرانشان برگزار می شود شرکت کنید و آنها را بصورت عملی فرا گیرید، بسیار مفید خواهد بود. بهتر است قبلا در این مورد که همسر شما می تواند هنگام زایمان در کنار شما حضور یابد از ماما یا پزشک خود سوال کنید. شاید مجبور شوید از فرد دیگری مانند خواهر، مادر یا دوست صمیمی تان بخواهید که شما را همراهی کند.

تعدادی از این تکنیک های طبیعی عبارتند از :

    * تمرینات تنفسی برای زایمان
    * تکنیک های آرامش بخشی
    * ماساژ در مراحل مختلف زایمان

بعضی از اقدامات پزشکی و داروهای ضد درد هم ممکن است در مراحل مختلف زایمان مورد استفاده قرار گیرد که بستگی به امکانات بیمارستان یا زایشگاه، تصمیم متخصص زنان و زایمان و متخصص بیهوشی و البته تمایل شما به کاهش درد دارد. بهتر است قبلا با پزشک یا مامای خود در مورد انتخابهای موجود در محل زایمان صحبت کنید. این داروها و روشها عبارتند از:

    * اپیدورال (Epidurals)
    * اپیدورال متحرک (Mobile Epidurals)
    * انتونوکس یا گاز و هوا (Entonox)
    * مپتید (Meptid)
    * پتیدین (Pethidine)
    * بی‌هوشی نخاعی (Spinal)
    * تنز (TENS)


  


ماساژ چگونه می‌تواند به تسکین درد کمک کند؟

ماساژ بدن را تحریک می‌کند تا مواد ضد درد طبیعی بنام اندورفین از داخل
بدن ترشح شود؛ مسکن‌های طبیعی که حوصله و وضع روحی خوب را به شما باز
می‌گردانند. اندورفین‌ها عامل احساس خوبی هستند که به شما دست می‌دهد؛
احساس سرخوشی و نشاطی که پس از یک بازی سنگین والیبال یا پس از خنده و
تفریح با دوستانتان در هنگام خوردن قهوه به شما دست می‌دهد. در زایمان،
ماساژ از آن رو اهمیت دارد که شما را به فردی که از شما مراقبت می‌کند
نزدیک‌تر می‌سازد، خواه این فرد مامای شما باشد یا همراه شما در اتاق
زایمان. لمس بدن شما توسط کسی که دوستش دارید و می‌خواهد به شما کمک کند
در زمانی که باید از پس انقباض‌ها برآمده و شاید خسته یا حتی مضطرب و
نگران شده‌اید قدرت مضاعفی به شما می‌دهد.

یک مطالعه نشان داده است زنانی که در هنگام زایمان ماساژ دریافت
می‌کرده‌اند در مقایسه با یک گروه کنترل که کسی آنها را ماساژ نداده بود
اضطراب کمتری داشتند، درد کمتری حس کرده بودند، طول مدت زایمان آنها
کوتاهتر بود و افسردگی پس از زایمان نیز در آنها کمتر مشاهده ‌شد.

آیا استفاده از روغن‌های ماساژ گزین? مناسبی است؟

استفاده از روغن می‌تواند انجام ماساژ را ساده‌تر کرده و آن را برای
شما دلپذیرتر نماید. با این حال باید در انتخاب نوع روغن ماساژ برای
زایمان مراقب باشید. روغن‌های حاوی اسانس را بدون مشورت با یک
آروماتراپیست معتبر (کسی که در زمین? درمان با بوهای مختلف تخصص دارد)
خریداری نکنید. روغن‌های اسانس دار موادی بسیار قوی هستند و اگر غلط
استفاده شوند ممکن است در انقباض‌ها تداخل و مشکل ایجاد کنند. برخی از
آروماتراپیست‌ها ترجیح می‌دهند که صرفاً از یک "روغن ساده" برای زایمان
استفاده شود. روغن‌های ساده شامل روغن‌های بادام و دان? انگور می‌شوند.
اگر نسبت به آجیل آلرژی دارید یا نگران هستید که ممکن است چنین آلرژی
داشته باشید از روغن بادام استفاده نکنید. روغن دان? انگور نیز همان‌قدر
مفید است و خصوصاً روغن زیتون نیز بسیار مفید است زیرا به خوبی از طریق
پوست جذب می‌شود.

ماساژ شانه

شل و آرام نگه داشتن شانه‌ها برای خانم‌های در حال زایمان اهمیت دارد.
شانه‌های ریلکس به تنفس منظم کمک می‌کنند و تنفس منظم نیز میزان اکسیژن در
دسترس شما و نوزادتان را به حداکثر می‌رساند. ماساژ می‌تواند در ریلکس
کردن شانه‌ها و تنفس بسیار مفید باشد.

همراه شما در هنگام زایمان باید دست‌هایش را روی شانه‌های شما قرار دهد
و به آرامی به طرف آنها خم شده و با ملایمت به آنها فشار وارد آورد. این
کار به شما کمک می‌کند تا اگر در اثر استرس شانه‌های خود را خم کرده‌اید
آنها را رها و شل کنید. سپس او می‌تواند بر شانه‌ها تا آرنج‌های شما
ضربه‌هایی آرام و ریتمیک و با فشار مناسب وارد کند. به او بگویید که آیا
ماساژ به شما کمک کرده یا خیر و یا او چگونه می‌تواند بهتر ماساژ بدهد.

او همچنین می‌تواند دست‌هایش را بالای شانه‌های شما قرار داده و با
استفاده از انگشت‌های شست خود بر تیغ? استخوانی پشت شان? شما در مسیر
دایره‌هایی کوچک فشار وارد آورد. اگر او به انداز? کافی محکم فشار نمی‌دهد
یا اینکه بیش از حد محکم فشار می‌دهد یا اینکه سرعت ماساژ دادن او خیلی
زیاد است به او بگویید. سرعت ماساژ دادن او نباید بیش از حد زیاد باشد
زیرا این کار موجب افزایش سرعت تنفس شما می‌شود، در حالی که هدف آن است که
سرعت تنفس شما کاهش داده شود!

ماساژ پشت

بسیاری از خانم‌ها انقباض‌ها را در ناحی? کمر خود احساس می‌کنند؛ پس
ماساژ پشت می‌تواند بسیار مفید باشد. در ابتدای زایمان همراه شما می‌تواند
با کف دست خود یک طرف ستون فقرات شما را از شانه تا کفل مالش دهد یا
ضربه‌هایی آرام به این قسمت وارد کند. سپس از دست دیگرش استفاده می‌کند تا
طرف دیگر ستون فقرات را ماساژ دهد. بدین ترتیب در حالی که همواره یکی از
دست‌های او با بدن شما در تماس است یک حرکت منظم و ریتمیک را ایجاد
می‌کند. این ماساژهای آرام که بر ناحیه‌ای نسبتاً بزرگ از بدن شما وارد
می‌شود بسیار آرامش‌بخش خواهد بود. به او بگویید که شما را با تمام دست
ماساژ دهد نه فقط با قسمت انتهایی کف دست. هنگامی که او تلاش می‌کند
تنش‌های اندام‌های پشت شما را بیابد و با ماساژ رفع کند انگشتان او باید
با بدن شما در تماس باشند.

در مراحل بعدی زایمان همراه شما می‌تواند از قسمت انتهایی دست خود
استفاده کند تا پای? ستون فقرات شما را محکم ماساژ دهد. او باید فشاری
نسبتاً زیاد را به این قسمت وارد کند تا اثر انقباض‌های شدید و قوی خنثی
گردد. یا اینکه می‌تواند با استفاده از انگشتان خود مسیرهایی دایره‌وار را
در گودی کمر شما ماساژ دهد. به او بگویید که کدام حالت بیشتر به شما کمک
می‌کند.

ماساژ پا

بسیاری از افرادی که می‌گویند به هیچ وجه دست زدن به پاهایشان را دوست
ندارند از یک ماساژ محکم و ریتمیک پا لذت می‌برند. اما این ماساژ باید
واقعاً محکم باشد وگرنه شما را غلغلک خواهد داد. اگر در بخش عمده‌ای از
زمان زایمان در تخت خود نشسته یا دراز کشیده‌اید، ماساژ پا می‌تواند یک
گزین? ایده‌آل باشد. همراه شما می‌تواند از قوزک تا نوک انگشتان را محکم
ماساژ دهد یا دایره‌های کوچکی با انگشتانش در کف پاهای شما بکشد. شما ممکن
است در زمان زایمان احساس کنید که پاهایتان بسیار سرد شده‌اند؛ در این
صورت یک ماساژ پا می‌تواند به گرم شدن آنها کمک کند.

ماساژ دست

اگر از اپیدورال استفاده کرده و در تخت دراز کشیده‌اید ماساژ دادن شانه
یا پشت شما دشوار خواهد بود. و اگر به دلیل استفاده از داروی بی‌حسی پاهای
خود را حس نمی‌کنید ماساژ دادن پا توسط همراه شما هیچ فایده‌ای نخواهد
داشت. در این شرایط ماساژ دست می‌تواند بسیار آرامش‌بخش باشد. کافی است
همراه شما در اتاق زایمان دستهای شما را به نوبت لمس کرده، مالش داده و
ضرباتی نرم و آرام به آنها وارد کند: ابتدا پشت دست و سپس کف دست (از مُچ
تا نوک انگشتان). او می‌تواند با انگشتان خود دایره‌هایی کوچک در کف دست
شما رسم کند و یا هر یک از انگشت‌های شما را به آرامی بکشد تا تنش آنها
آرام شده و ریلکس شوند. این روش روشی عاشقانه برای نزدیک‌تر شدن به یکدیگر
است و زایمان شما را به تجربه‌ای خاص و استثنایی تبدیل می‌کند.

البته برخی از زنان ممکن است ماساژ را دوست نداشته باشند. اگر همراه
شما در اتاق زایمان بسیار مشتاق باشد که شما را ماساژ دهد ممکن است از
دیدن اینکه شما ماساژ را دوست ندارید سرخورده شود. با این حال برخی از
خانم‌ها هنگامی که انقباض‌های زایمان شروع می‌شود به هیچ وجه نمی‌توانند
تحمل کنند که کسی آنها را لمس کند. این انقباض‌ها آنقدر قوی و شدید هستند
که هر تحریک اضافه‌ای می‌تواند واقعاً غیر قابل تحمل شود. برخی دیگر از
خانم‌ها آنقدر ماساژ را خوب و دلپذیر می‌بینند که از همسر یا همراه‌های
خود می‌خواهند که در پایان زایمان تا چند ساعت پشت آنها را بمالند و ماساژ
دهند! کسانی که به عنوان همراه در اتاق زایمان حاضر می‌شوند باید از این
تفاوت‌ها آگاه بوده و متناسب با وضعیت فرد در حال زایمان واکنش نشان دهند.

اگر در کلاسهای آمادگی برای زایمان شرکت کرده باشید تمام یا قسمتی از
موارد فوق را در آنها به شما آموزش می دهند و شما می توانید با همسر یا
همراه خود قبل از فرا رسیدن زمان زایمان آنها را تمرین کنید. به این ترتیب
شما و درک بیشتری از شرایط استرس و آرامش بدن شما خواهید داشت و مسلما
بهتر می توانید به فرآیند زایمان کمک کنید.


  

مشخصات مدیر وبلاگ
لوگوی وبلاگ

بایگانی
عناوین یادداشتهای وبلاگ
لینک‌های روزانه
صفحات اختصاصی
دسته بندی موضوعی
زایمان ، بارداری دوقلو یا چندقلویی ، نشانه های حاملگی: 10 نشانه اصلی که بیانگر بارداری احتمالی است. ، قرص خوراکی جلوگیری از بارداری ، مشکلات بارداری ، مشکلات باروری ، بارداری دوقلو یا چندقلویی: تغذیه و تناسب اندام ، چندقلو ، آیا یک فرزند برای شما کافی است؟ ، اگر بخواهم حامله شوم، چه زمانی برای آمیزش بهتر از سایر اوقات است ، آیا آمادگی لازم را برای داشتن فرزند، دارید؟ ، آیا حتما باید پدر یا مادر شدن را تجربه کنید؟ ، آیا می توانم بعد از 35 سالگی باردار شوم؟ ، چه مدت طول می کشد تا حامله شوم؟ ، دمای پایه بدن و ترشحات دهانه رحم ، زبان نوزاد ، بارداری دوقلو یا چندقلویی: عوارض احتمالی ، برنامه ریزی برای بارداری ، بهترین زمان برای داشتن بچه ای دیگر، چه موقع است؟ ، تستهای تشخیص حاملگی خانگی ، تشخیص زمان تخمک گذاری ، تغییراتی که باید هنگام اقدام برای بارداری در رژیم غذایی خود بدهی ، چرا به اسید فولیک نیاز دارم؟ ، میزان آمادگی خود را برای بچه دار شدن، ارزیابی کنید ، میل جنسی , ترک خود ارضایی ، کوچکترین فرزندم خودش را به شیوه منحصربفرد خودش در دلم جا کرده اس ، گرفتگی (کرامپ یا اسپاسم) عضلات پا در زمان حاملگی ، ماساژ ، متوقف کردن روشهای جلوگیری از بارداری ، مجموعه ? قسمتی دوستان کنجکاو کودک ، وسیله داخل رحمی (IUD) ،
آمار وبلاگ
بازدید امروز : 3
بازدید دیروز : 4
کل بازدید : 222160
کل یاداشته ها : 127

ترجمه از وردپرس به پارسی بلاگ توسط تیم پارسی بلاگ