پتیدین چیست؟

پتیدین یک مسکن قوی و ضداسپاسم است و دارویی است که به شما کمک می‌کند
تا درد را کمتر احساس کنید و آرام شوید. این دارو مشابه با مورفین و به
عبارتی یک نوع مورفین مصنوعی است.

پزشک یا مامای شما می‌تواند تزریق پتیدین را برای تسکین درد تجویز و
نظارت کند. پتیدین غالبا همراه با یک داروی دیگر برای کنترل تهوع (داروی
ضدتهوع) مصرف می‌شود، زیرا پتیدین غالبا موجب ایجاد تهوع می‌گردد. می‌توان
این دارو را از طریق وریدی نیز تزریق نمود. یک لوله نازک به درون یک رگ در
بازوی شما وارد شده و سر دیگر لوله به یک پمپ متصل می‌شود. شما می‌توانید
با کنترل پمپ، مقادیر کمی از پتیدین را به بدن خود وارد کنید. به این روش،
"بی‌حسی کنترل‌شده توسط بیمار" گفته می‌شود. متاسفانه این امکان در بسیاری
از بیمارستان‌ها وجود ندارد.

چه زمانی باید آن را مصرف کنم؟

در مرحله اول زایمان، هنگامی که گردن رحم شما از حالت کاملا بسته تا
اندازه 10 سانتی‌متر متسع می‌شود؛ یعنی پیش از آنکه فشار وارد کردن به
نوزاد را آغاز نمایید. اگر به نظر ماما یا پزشکتان، شما به مرحله تولد
نوزاد بسیار نزدیک باشید، نمی‌توانید از پتیدین استفاده کنید، زیرا تأثیری
بسیار منفی بر کودک شما خواهد گذاشت.

مزایای پتیدین چیست؟

• به شما کمک می‌کند تا آرامش داشته باشید.
• می‌تواند در زایمان خانگی نیز مورد استفاده قرار گیرد، هرچند برخی از ماماها ممکن است چندان راغب به استفاده از آن نباشند.

معایب پتیدین چیست؟

• ممکن است حالت خواب‌آلودگی و کرختی شدید در شما ایجاد کند؛
  برخی از خانم‌هایی که از این دارو استفاده می‌کنند، حتی متوجه نمی‌شوند که
  نوزادشان به دنیا آمده است!
• ممکن است موجب حالت تهوع یا استفراغ در شما شود، حتی اگر از داروی ضدتهوع هم استفاده کرده باشید.
• ممکن است موجب احساس سرگیجه شود.
• ممکن
  است در ابتدای انقباض‌ها در حالت خواب‌آلودگی باشید، اما وقتی انقباض‌ها
  به اوج خود می‌رسند ناگهان از خواب بپرید و به هوش بیایید.
• ممکن است سرعت زایمان را کاهش دهد.
• این دارو از جفت عبور می‌کند و می‌تواند بر تنفس کودک شما تأثیر بگذارد.
• نوزاد شما ممکن است به محض تولد به تزریق یک داروی دیگر (مانند نارکان) نیاز داشته باشد تا تأثیرات پتیدین بر بدن او خنثی شود.
• نوزاد شما ممکن است برای چند روز بسیار خواب‌آلوده بوده و تمایلی به شیر خوردن نداشته باشد.
• اگر در زایمان خود از پتیدین استفاده کنید، این احتمال وجود دارد که در شیردهی به کودک خود موفق نباشید.
• برخی
  شواهد جدید احتمال می‌دهند کودکانی که مادران آنها در زمان زایمان از
  پتیدین استفاده کرده‌اند، در آینده احتمال بیشتری دارد که دچار اعتیاد به
  مواد مخدر شوند.

چند نکته مفید و مهم:

• همواره پیش از استفاده از پتیدین درخواست کنید که واژن شما
  معاینه شود تا مشخص گردد که گردن رحم چقدر متسع شده است. اگر بیش از
  مقداری که فکر می‌کرده‌اید به زایمان کودک نزدیک شده‌اید، ممکن است تصمیم
  بگیرید که دیگر از پتیدین استفاده نکنید.
• اگر می‌دانید که
  تأثیر دارو بر شما شدید خواهد بود، درخواست کنید که مقدار کمی از پتیدین
  به شما داده شود. این دارو را می‌توان در مقادیر مختلف بر حسب میلی‌گرم
  مصرف کرد. بنابراین اگر جثه شما کوچک است، یا اگر از آن دسته افراد هستید
  که با مصرف یک آسپیرین هم احساس سرگیجه می‌کنند، ممکن است مقدار کمی از آن
  هم برایتان کافی باشد.
• به خاطر داشته باشید که حدودا 20
  دقیقه طول می‌کشد تا دارو اثر کند. پس تا زمانی که دارو بر بدن شما اثر
  بگذارد، از تکنیک‌های تنفسی استفاده نمایید.
• پس از تولد
  نوزاد، در مورد خود (و نوزادتان) صبور باشید. چهار تا پنج روز طول خواهد
  کشید تا تمام پتیدین از بدن نوزاد خارج شود. اگر به نوزاد زمان بدهید، او
  هم شیر خوردن از سینه شما را آغاز خواهد کرد! از مامای خود بخواهید که به
  شما کمک کند.

بیهوشی نخاعی چیست؟

این روش، تزریق داروی بیهوشی موضعی به قسمتی از گودی کمر شما، با استفاده از یک سوزن بسیار ظریف است.

این روش چگونه عمل می‌کند؟

بیهوشی موضعی، اعصابی را که به رحم و گردن رحم شما وارد می‌شوند بی‌حس می‌کند، در نتیجه شما دیگر انقباض‌های رحم را حس نخواهید کرد.

چه زمانی از آن استفاده می شود؟

این روش معمولا در مرحله فشار وارد آوردن به نوزاد (مرحله دوم زایمان)
استفاده می‌شود؛ اگر قرار است از زایمان با فورسپس یا ونتوز استفاده شود،
این روش می‌تواند به سرعت درد را تسکین دهد و لازم نیست تا این لحظه از
اپیدورال استفاده کرده باشید. این روش گاهی اوقات به همراه اپیدورال در
مرحله اول زایمان برای تسکین درد مورد استفاده قرار می‌گیرد: این تکنیک،
سریع‌تر می‌تواند درد را به طرز موثری تسکین بخشد، و خانم‌ها این روش را
بیشتر از استفاده از اپیدورال به تنهایی ترجیح می‌دهند.

مزایای بیهوشی نخاعی چیست؟

• تسکین درد به صورت بسیار موثر و سریع
• یک‌بار تزریق می‌شود، و برعکس روش اپیدورال، نیازی نیست که یک لوله در پشت شما باقی بماند.

معایب بیهوشی نخاعی چیست؟

• قابلیت تحرک شما را محدود می‌کند، زیرا پاهایتان حس نخواهند داشت.
• مدت اثر آن کوتاه است (حدود 2 ساعت).
• بیش از یک‌بار نمی‌توان از آن استفاده کرد (بر خلاف اپیدورال، نمی‌توان آن را به آرامی تزریق کرد).
• ممکن است احساس لرزه شدید داشته باشید.
• ممکن است سردرد پیدا کنید، هرچند استفاده از سوزن‌های مدرن و ظریف‌تر، احتمال بروز این عارضه را کاهش می‌دهد.
• ممکن است احساس خارش یا تهوع به شما دست بدهد، و ممکن است در دفع ادرار با مشکل مواجه شوید.

چند نکته مفید و مهم:

هنگام تزریق، تا جایی که می‌توانید ساکن و بی‌حرکت بمانید. بر تنفس
عمیق و یکنواخت تمرکز کنید. بازدم خود را به آرامی بیرون بدهید و
شانه‌هایتان را شل و آرام نگه دارید. به همسر یا همراه خود نگاه کرده و
چشم در چشم هم بدوزید.

تنز چیست؟

"تنز" مخفف انگلیسی عبارت تحریک وراپوستی الکتریکی اعصاب یا
Transcutaneous Electrical Nerve Stimulation است. یک دستگاه تنز شامل یک
جعبه کوچک (تقریبا به اندازه یک نوار کاست) و یک گیره پشت آن است تا
بتوانید آن را به کمر لباس خواب خود (یا هر لباسی که در هنگام زایمان
می‌پوشید) متصل کنید. این دستگاه، پالس‌های کوچک الکتریکی آزاد می‌کند.
چهار رشته سیم از دستگاه خارج می‌شوند که هر کدام به یک بالشتک چسبنده وصل
می‌شوند. شما این بالشتک‌های کوچک را به پشت خود وصل خواهید کرد؛
می‌توانید از ماما یا همراه خود بخواهید که این کار را برای شما بکند. اگر
همراه شما در اتاق زایمان به شما کمک می‌کند، باید دستورالعمل استفاده از
این دستگاه را (که هنگام خرید آن دریافت کرده‌اید) رعایت کند.

دو تا از این بالشتک‌ها در دو طرف نخاع در تقریبا محل بند سوتین شما
قرار داده می‌شوند. دو تای دیگر به موازات دوتای بالایی اما پایین‌تر در
تقریبا نزدیکی گودی کمر شما قرار می‌گیرند. این بالشتک‌ها آغشته به ژل
هستند تا به پالس‌های الکتریکی کمک کنند که به سادگی از پوست شما بگذرند.
این دستگاه دکمه‌هایی دارد که به شما اجازه می‌دهد تا تناوب و شدت پالس‌ها
را کنترل نمایید. همچنین یک دکمه کمکی هم دارد که می‌توانید در دست خود
نگه داشته و زمانی که می‌خواهید دستگاه حداکثر توان را آزاد کند تا یک
انقباض شدید را تحمل نمایید، آن را فشار دهید.

دستگاه تنز چگونه کار می‌کند؟

پالس‌های الکتریکی این دستگاه جلوی رسیدن سیگنال‌های رحم و گردن رحم به
مغز را می‌گیرند، همچنین بدن شما را تحریک می‌کنند تا ماده مسکن طبیعی بدن
که اندورفین (Endorphin) نامیده می‌شود را آزاد نماید.

چه وقت باید تنز را مورد استفاده قرار دهم؟

تنز در صورتی بهترین عملکرد را از خود نشان می‌دهد که دقیقا از ابتدای
شروع زایمان آن را به کار بگیرید، زیرا تقریبا یک ساعت طول می‌کشد تا بدن
با آزاد کردن اندورفین به این پالس‌های الکتریکی پاسخ دهد. بیمارستان‌های
معدودی حتی در کشورهای پیشرفته، این دستگاه را در اختیار شما قرار
می‌دهند.

مزایای دستگاه تنز چیست؟

• قابل حمل و غیر تهاجمی است و کاملا تحت کنترل شما قرار دارد.
• استفاده از آن آسان است.
• جلوی تحرک شما را نمی‌گیرد.
• هر چقدر وقت می‌خواهید از آن استفاده کرده و سپس خاموشش کنید؛ این دستگاه، اثر جانبی ندارد.
• باور متخصصین بر این است که این دستگاه، تأثیری بر نوزاد ندارد.
• می‌توان از آن در زایمان خانگی نیز استفاده کرد.

معایب دستگاه تنز چیست؟

• تنها در مرحله اول زایمان می‌تواند به شما کمک کند و هنگامی
  که انقباض‌ها واقعا شدید شوند این دستگاه نه تنها سودی نخواهد داشت بلکه
  شاید آزاردهنده نیز باشد.
• ممکن است با عملکرد دستگاه
  نظارت الکترونیکی بر ضربان قلب کودک تداخل داشته باشد و مجبور شوید از
  استفاده از آن صرف‌نظر کنید، اگر چه متخصصین احتمال تداخل دستگاه تنز با
  دستگاه نظارت بر ضربان قلب جنین را کم توصیف کرده اند. خاموش کردن دستگاه
  تنز موجب می‌شود که ترشح اندورفین نیز متوقف گردد.
• اگر
  بخواهید زایمان در آب داشته باشید، می‌توانید این دستگاه را پیش از ورود
  به استخر مورد استفاده قرار دهید، اما استفاده از آن در درون استخر
  امکان‌پذیر نیست.
• استفاده از این دستگاه، ماساژ دادن پشت شما را (که یک راه بسیار عالی برای تسکین درد می‌باشد) برای همراهتان دشوار می‌کند.

چند نکته مفید و مهم:

• انواع بسیار بسیار مختلفی از دستگاه تنز وجود دارند که
  می‌توانید کرایه کرده یا بخرید. از دوستان، ماما یا یک فیزیوتراپیست
  زایمانی پرس‌وجو کنید تا به شما کمک کنند یک نمونه را انتخاب نمایید.
• در
  آغاز کار، کنترل‌ها را در پایین‌ترین حد خود قرار دهید و سپس به تدریج و
  همزمان با شدیدتر و قوی‌تر شدن انقباض‌ها، شدت پالس‌ها را افزایش دهید.
• بالشتک‌ها
  را هر سه ساعت یکبار برداشته و پیش از قرار دادن مجدد روی پوست، آنها را
  به ژل آغشته نمایید. این کار موجب می‌شود که تماس بالشتک‌ها با پشت شما در
  سطح واقعا خوبی باقی بماند.
• به حرکت ادامه دهید. حرکت
  کردن در طول زایمان به خانم‌ها کمک می‌کند تا احساس کنند کنترل بیشتری بر
  وضعیت خود دارند، و در نتیجه تأثیر این دستگاه را افزایش می‌دهد.
• اگر
  فکر می‌کنید این دستگاه به شما کمکی نمی‌کند، آن را خاموش کنید و لازم
  نیست به هیچ وجه احساس بدی داشته باشید. با این کار، هیچ چیزی را از دست
  نداده‌اید (البته به جز هزینه خرید یا کرایه دستگاه را!) همه گزینه‌های
  دیگر تسکین درد، هم از نوع دارویی و هم از نوع غیردارویی، هنوز هم قابل
  استفاده هستند.

انتونوکس چیست؟

انتونوکس، که غالبا "گاز و هوا" نامیده می‌شود، یک مخلوط گازی است که
از حداکثر 50% اکسیژن و 50% اکسید نیتروژن تشکیل شده است. اکثر زایشگاه‌ها
و بیمارستانها "مخلوط گاز و هوا" را از یک منبع تغذیه مرکزی به تمام
اتاق‌های زایمان خود پمپ می‌کنند، در نتیجه هرگاه مورد نیاز باشد در دسترس
است. این گاز بی‌رنگ و بی‌بو است.

چه زمانی باید آن را مصرف کنم؟

شما می‌توانید "گاز و هوا" را در هر مرحله‌ای از زایمان که مایل باشید،
استفاده کنید. کافی است لوله هوا را بین لبها یا دندان‌های خود قرار داده
و عمیق و منظم نفس بکشید. بدین صورت یک دریچه دوطرفه فعال می‌شود که
انتونوکس را برای تنفس شما رها می‌کند و دی‌اکسید کربنی که از ریه شما
خارج می‌شود را جمع و منتقل می‌کند. به تنفس عمیق ادامه دهید تا اینکه
احساس سرگیجه خفیف به شما دست بدهد. سپس دست شما شل شده و لوله "گاز و
هوا" را رها می‌کند که در نتیجه انتونوکس دیگر به ریه شما وارد نمی‌شود.
ظرف چند ثانیه، شما مجددا به حالت طبیعی باز می‌گردید.

مزایای انتونوکس چیست؟

• استفاده از آن ساده است.
• تحت کنترل شماست.
• اثر آن به مدت طولانی در بدن شما باقی نمی‌‌ماند.
• می‌تواند درد و ناراحتی انقباض‌ها را کاهش دهد.
• اکسیژن دارد که برای کودک شما خوب است.
• اگر بخواهید از روش "زایمان در آب" استفاده کنید می‌توانید در حوضچه مخصوص زایمان نیز از "گاز و هوا" استفاده نمایید.

معایب انتونوکس چیست؟

• یک مسکن متوسط است.
• ممکن است موجب شود احساس تهوع کنید.
• موجب خشکی دهان شما می‌شود.

چند نکته مفید و مهم:

• به محض احساس شروع یک انقباض، انتونوکس را مصرف کنید. حداقل
  20 ثانیه طول می‌کشد تا این گاز به قدر کافی در جریان خون شما وارد شود که
  درد را تا حدی تخفیف دهد و 40 تا 45 ثانیه طول می‌کشد تا حداکثر اثر خود
  را بگذارد. اگر آنقدر صبر کنید که انقباض واقعا آزاردهنده شود و سپس
  انتونوکس را به ریه وارد کنید، اثر آن در بین دو انقباض ظاهر خواهد شد که
  دیگر نقشی در کاهش درد شما نخواهد داشت!
• اگر "گاز و هوا"
  از طریق یک ماسک پلاستیکی به شما داده شده و پلاستیک آن شما را آزار
  می‌دهد، می توانید درخواست کنید که یک لوله دهانی به شما بدهند. تعویض
  ماسک با لوله دهانی آسان است.
• بین انقباض‌ها، مقدار کافی آب مزمزه کنید تا دهان شما را مرطوب نگه دارد.
• هنگامی
  که در مرحله دوم حاملگی، نوزاد را به بیرون از رحم هُل می‌دهید، خانم‌ها
  معمولا احساس می‌کنند که اگر بدون استفاده از "انتونوکس" بر کار خود تمرکز
  کنند راحت‌تر هستند؛ اما برخی از خانم‌ها ترجیح می‌دهند کمی "گاز و هوا"
  در ابتدای هر انقباض مصرف کنند، سپس لوله دهانی را کنار بگذارند و به
  نوزاد فشار بیاورند!
• اگر انتونوکس نمی‌تواند به اندازه
  کافی به شما کمک کند که درد انقباض‌ها را تحمل کنید، ناراحت نشوید. یک روش
  دیگر را امتحان کنید. استفاده از "گاز و هوا" مانع استفاده از مسکن‌های
  دیگر نمی‌شود.

اپیدورال چیست؟

این روش، تزریق داروی بی‌حسی به قسمتی از گودی کمر شما، با استفاده از
یک سوزن خمیده و توخالی است. سوزن از میان مهره‌های پشت شما می‌گذرد و به
فضای بیرونی اطراف نخاع وارد می‌شود. یک لوله نازک و قابل انعطاف از درون
سوزن رد می‌شود و سپس سوزن برداشته می‌شود. لوله نازک از قسمت پشت و شانه
شما عبور داده شده و ثابت می‌شود. متخصص بیهوشی، یک داروی بی‌حسی موضعی را
(مشابه با آنچه در دندان‌پزشکی استفاده می‌شود) وارد لوله می‌کند تا نیمه
پایینی بدن را بی‌حس و کرخت نماید. در حالت کلی، پاهای شما نیز بی‌حس
می‌شوند. شما دیگر انقباض‌های خود را احساس نخواهید کرد. گاهی اوقات، این
لوله به یک پمپ کوچک متصل می شود تا بتوانید مقدار داروی بی‌حسی موضعی که
وارد بدنتان می‌شود را کنترل نمایید؛ یا پمپ به گونه‌ای آماده می‌شود که
هر چند دقیقه یک‌بار، مقدار کمی از داروی بی‌حسی را به بدن شما وارد کند.

این روش چگونه عمل می‌کند؟

این روش دقیقا مشابه با همان داروی بی‌حسی موضعی عمل می‌کند که
دندانپزشک هنگام کشیدن یا کار کردن روی دندان به شما تزریق می‌نماید.
داروی بی‌حسی، اعصابی را بی‌حس می‌کند که جریان درد را از رحم و گردن رحم
به مغز مخابره می‌کنند.

چه زمانی باید آن را مصرف کنم؟

از لحاظ تئوری، شما در هر مرحله از زایمان که باشید می‌توانید از
اپیدورال استفاده نمایید، حتی در مرحله دوم که در حال تلاش برای بیرون
راندن نوزاد هستید (هر چند در آن وضعیت معمولا از بیهوشی نخاعی استفاده
می‌شود). با این حال، اکثر افراد ترجیح می‌دهند زمانی که گردن رحم به
میزان 5 تا 6 سانتی‌متر متسع شده است و انقباض‌ها واقعا در حال شدید شدن
هستند، از اپیدورال استفاده کنند. اگر گردن رحم به میزان 8 تا 9 سانتی‌متر
متسع شده باشد، پزشک شما ممکن است بگوید که دیگر برای استفاده از اپیدورال
دیر شده و به شما توصیه کند که بدون آن کار را ادامه دهید، زیرا نوزاد به
زودی متولد خواهد شد.

مزایای اپیدورال چیست؟

• درد در بیش از 90% از خانم‌ها به طور کامل از بین می‌رود.
• شما کاملا به‌هوش باقی می‌مانید.
• می‌تواند به کنترل فشار خون بالا کمک نماید.
• می‌تواند کنترل زایمان، و اعتماد به نفس را به شما بازگرداند.
• داروهای بی‌حسی موضعی امروزه دقیق‌تر از گذشته شده‌اند و شما ممکن است متوجه شوید که پاهایتان کاملا بی‌حس نیستند.

معایب اپیدورال چیست؟

• ممکن است متوجه شوید تنها یک طرف از پایین‌تنه شما بی‌حس شده است، یا بخش کوچکی از شکم شما بی‌حس نشده است.
• ممکن است موجب شود که احساس لرز کنید.
• مجبور خواهید بود در تخت بمانید.
• بایستی
  سرُم به بازوی شما وصل باشد. این بدان خاطر است که استفاده از اپیدورال در
  برخی خانم‌ها موجب می‌شود که فشار خون آنها پایین بیفتد، که شدیدا بر
  رسیدن جریان اکسیژن به نوزاد تأثیر می‌گذارد. این سرُم در واقع یک اقدام
  پیشگیرانه و مراقبتی است، که در حالت اورژانسی بتوان حجم خون شما را به
  سرعت افزایش داد تا فشار خون شما مجددا به حالت طبیعی بازگردد.
• احتمالا
  یک سوند به مثانه شما وارد می شود تا ادرار در کیسه مخصوصی جمع آوری شود.
  استفاده از اپیدورال موجب می‌شود که احساس نکنید چه زمانی لازم است مثانه
  خود را تخلیه کنید، در نتیجه این کار باید به صورت اتوماتیک برای شما
  انجام شود.
• ممکن است احساس کنید که هیچ کنترلی بر روند
  کار ندارید. سه لوله به بدن شما وارد شده است و اگر اثر داروی بیهوشی در
  مرحله دوم زایمان هنوز از بین نرفته است باید به شما گفته شود که چه زمانی
  کودک را به بیرون فشار بدهید. ماما و پزشک شما به طور موثری روند زایمان
  را کنترل و مدیریت می‌کنند.
• استفاده از اپیدورال می‌تواند طول مدت زایمان، خصوصا مرحله بیرون راندن نوزاد را افزایش دهد.
• ضربان
  قلب کودک شما به طور پیوسته کنترل خواهد شد، که این کار با بستن یک مبدل
  الکتریکی به شکم شما یا وصل کردن یک نمونه کوچکتر آن به جمجمه نوزاد انجام
  خواهد شد.
• احتمال اینکه نیاز به استفاده از فورسپس یا
  ونتوز پیدا کنید بیشتر می‌شود، زیرا استفاده از اپیدورال غالبا منجر به
  این می‌شود که نوزاد نتواند در بهترین حالت برای زایمان قرار گیرد.
• اگر
  سوزن اپیدورال از محوطه مخصوص تزریق این دارو رد شود، پس از بیرون آوردن
  لوله، مقداری مایع مغزی- نخاعی از محل ورود لوله به بیرون ترشح خواهد کرد.
  این مایع، نقش ضربه‌گیر و محافظت کننده را برای مغز دارد و خروج حتی مقدار
  اندکی از آن نیز می‌تواند منجر به بروز سردرد شدید در شما شود. روش درمان
  این عارضه معمولا بدین صورت است که مقدار کمی خون از بازوی شما گرفته
  می‌شود (احتمالا یک روز پس از تولد نوزاد) و به پشت شما تزریق می‌شود تا
  منفذ ایجاد شده توسط سوزن اپیدورال بسته شود.
• برخی از خانم‌ها، پس از استفاده از اپیدورال، برای دفع ادرار با مشکل مواجه می‌شوند.
• شما
  ممکن است نتوانید از اپیدورال استفاده کنید! برخی از بیمارستان‌ها،
  اپیدورال را در تمام ساعات شبانه‌روز ارائه نمی‌دهند. در برخی از
  بیمارستانها هم اصولا از این روش استفاده نمی شود یا با نظر پزشک متخصص
  بیهوشی و تنها در برخی شرایط مورد استفاده قرار می گیرد.
• در زایمان خانگی نمی‌توان از اپیدورال استفاده کرد.

چند نکته مفید و مهم:

• سعی کنید در طول مدتی که متخصص بیهوشی در حال تنظیم و وصل
  کردن دستگاه اپیدورال است، کاملا بی‌حرکت باشید. در این مدت، به پهلوی خود
  دراز کشیده‌اید یا اینکه در لبه تخت نشسته و به طرف جلو خم شده‌اید. بر
  تنفس خود تمرکز کنید. در مرحله دم، هوا را به صورت عمیق از طریق بینی به
  درون ریه‌ها بفرستید، و بازدم را به آرامی از طریق دهان خارج نمایید. دست
  همسر یا همراه خود را بگیرید و به چشمان هم خیره شوید.
• با
  پزشک یا مامای خود درباره امکان اینکه اپیدورال در مرحله دوم زایمان (که
  می‌خواهید نوزاد را به دنیا بیاورید) استفاده نشود، صحبت کنید. اگر
  بتوانید انقباض‌ها را حس کنید می‌توانید نوزاد را به طرز موثرتری به طرف
  بیرون فشار دهید.