مپتید چیست؟

مپتید، برعکس پتیدین، یک داروی مخدر یا آنچه که ممکن است موجب اعتیاد شود، نیست. این دارو یک مسکن معمولی و از بین برنده درد است.

چه زمانی باید آن را مصرف کنم؟

در مرحله اول زایمان، هنگامی که به کمک بیشتری برای کنار آمدن و تحمل انقباض‌های شدید نیاز دارید.

مزایای مپتید چیست؟

• مزایای پتیدین را به همراه دارد.
• به اندازه پتیدین بر تنفس کودک اثر نمی‌گذارد.
• در هر قسمتی از مرحله اول زایمان می‌تواند مصرف شود.

معایب مپتید چیست؟

• احتمال زیادی دارد که موجب شود احساس تهوع کنید.
• ممکن است موجب شود احساس سرگیجه کنید.
• در همه بیمارستان‌ها موجود نیست.

چند نکته مفید و مهم:

• پیش از اینکه تصمیم بگیرید که آیا می‌خواهید از این دارو
  استفاده کنید یا خیر، بررسی کنید که آیا در بیمارستان مورد نظر شما موجود
  هست یا نه!
• به خاطر داشته باشید که 15 دقیقه طول می‌کشد
  تا تأثیر دارو ظاهر شود. پس تا زمانی که دارو اثر کند، از تکنیک‌های تنفسی
  استفاده کنید.

هیچ کس، پیش از آغاز زایمان، به درستی نمی‌داند زایمانش چگونه خواهد بود. برخی از مادران متوجه می شوند که بدون مسکن یا با استفاده از مقدار کمی مسکن، زایمان قابل تحمل است؛ هرچند برخی دیگر احتمالا در یکی از مراحل زایمان به کمک بیشتری جهت کاهش درد نیاز خواهند داشت.

زایمان شما به هر صورت که باشد، بهتر است نگاهی به مقالات ما در مورد انتخاب‌های موجود برای تخفیف و تسکین درد بیندازید. اگر پیشاپیش اطلاعاتی در مورد گزینه‌هایی که می‌توانید استفاده کنید به دست آورید، بخصوص اگر بتوانید با پزشک و مامای خود در مورد روشهای کاهش دردی که در بیمارستان مورد نظر و برای شما ممکن است در نظر گرفته شود صحبت کنید، برایتان مفید خواهد بود.

تکنیک‌های طبیعی برای کاهش درد زایمان طبیعی وجود دارند که اگر بتوانید قبل از زایمان و در اواخر دوران بارداری در جلسات آموزشی مخصوص که برای آمادگی زایمان برای خانمهای باردار و همسرانشان برگزار می شود شرکت کنید و آنها را بصورت عملی فرا گیرید، بسیار مفید خواهد بود. بهتر است قبلا در این مورد که همسر شما می تواند هنگام زایمان در کنار شما حضور یابد از ماما یا پزشک خود سوال کنید. شاید مجبور شوید از فرد دیگری مانند خواهر، مادر یا دوست صمیمی تان بخواهید که شما را همراهی کند.

تعدادی از این تکنیک های طبیعی عبارتند از :

    * تمرینات تنفسی برای زایمان
    * تکنیک های آرامش بخشی
    * ماساژ در مراحل مختلف زایمان

بعضی از اقدامات پزشکی و داروهای ضد درد هم ممکن است در مراحل مختلف زایمان مورد استفاده قرار گیرد که بستگی به امکانات بیمارستان یا زایشگاه، تصمیم متخصص زنان و زایمان و متخصص بیهوشی و البته تمایل شما به کاهش درد دارد. بهتر است قبلا با پزشک یا مامای خود در مورد انتخابهای موجود در محل زایمان صحبت کنید. این داروها و روشها عبارتند از:

    * اپیدورال (Epidurals)
    * اپیدورال متحرک (Mobile Epidurals)
    * انتونوکس یا گاز و هوا (Entonox)
    * مپتید (Meptid)
    * پتیدین (Pethidine)
    * بی‌هوشی نخاعی (Spinal)
    * تنز (TENS)

ماساژ چگونه می‌تواند به تسکین درد کمک کند؟

ماساژ بدن را تحریک می‌کند تا مواد ضد درد طبیعی بنام اندورفین از داخل
بدن ترشح شود؛ مسکن‌های طبیعی که حوصله و وضع روحی خوب را به شما باز
می‌گردانند. اندورفین‌ها عامل احساس خوبی هستند که به شما دست می‌دهد؛
احساس سرخوشی و نشاطی که پس از یک بازی سنگین والیبال یا پس از خنده و
تفریح با دوستانتان در هنگام خوردن قهوه به شما دست می‌دهد. در زایمان،
ماساژ از آن رو اهمیت دارد که شما را به فردی که از شما مراقبت می‌کند
نزدیک‌تر می‌سازد، خواه این فرد مامای شما باشد یا همراه شما در اتاق
زایمان. لمس بدن شما توسط کسی که دوستش دارید و می‌خواهد به شما کمک کند
در زمانی که باید از پس انقباض‌ها برآمده و شاید خسته یا حتی مضطرب و
نگران شده‌اید قدرت مضاعفی به شما می‌دهد.

یک مطالعه نشان داده است زنانی که در هنگام زایمان ماساژ دریافت
می‌کرده‌اند در مقایسه با یک گروه کنترل که کسی آنها را ماساژ نداده بود
اضطراب کمتری داشتند، درد کمتری حس کرده بودند، طول مدت زایمان آنها
کوتاهتر بود و افسردگی پس از زایمان نیز در آنها کمتر مشاهده ‌شد.

آیا استفاده از روغن‌های ماساژ گزین? مناسبی است؟

استفاده از روغن می‌تواند انجام ماساژ را ساده‌تر کرده و آن را برای
شما دلپذیرتر نماید. با این حال باید در انتخاب نوع روغن ماساژ برای
زایمان مراقب باشید. روغن‌های حاوی اسانس را بدون مشورت با یک
آروماتراپیست معتبر (کسی که در زمین? درمان با بوهای مختلف تخصص دارد)
خریداری نکنید. روغن‌های اسانس دار موادی بسیار قوی هستند و اگر غلط
استفاده شوند ممکن است در انقباض‌ها تداخل و مشکل ایجاد کنند. برخی از
آروماتراپیست‌ها ترجیح می‌دهند که صرفاً از یک "روغن ساده" برای زایمان
استفاده شود. روغن‌های ساده شامل روغن‌های بادام و دان? انگور می‌شوند.
اگر نسبت به آجیل آلرژی دارید یا نگران هستید که ممکن است چنین آلرژی
داشته باشید از روغن بادام استفاده نکنید. روغن دان? انگور نیز همان‌قدر
مفید است و خصوصاً روغن زیتون نیز بسیار مفید است زیرا به خوبی از طریق
پوست جذب می‌شود.

ماساژ شانه

شل و آرام نگه داشتن شانه‌ها برای خانم‌های در حال زایمان اهمیت دارد.
شانه‌های ریلکس به تنفس منظم کمک می‌کنند و تنفس منظم نیز میزان اکسیژن در
دسترس شما و نوزادتان را به حداکثر می‌رساند. ماساژ می‌تواند در ریلکس
کردن شانه‌ها و تنفس بسیار مفید باشد.

همراه شما در هنگام زایمان باید دست‌هایش را روی شانه‌های شما قرار دهد
و به آرامی به طرف آنها خم شده و با ملایمت به آنها فشار وارد آورد. این
کار به شما کمک می‌کند تا اگر در اثر استرس شانه‌های خود را خم کرده‌اید
آنها را رها و شل کنید. سپس او می‌تواند بر شانه‌ها تا آرنج‌های شما
ضربه‌هایی آرام و ریتمیک و با فشار مناسب وارد کند. به او بگویید که آیا
ماساژ به شما کمک کرده یا خیر و یا او چگونه می‌تواند بهتر ماساژ بدهد.

او همچنین می‌تواند دست‌هایش را بالای شانه‌های شما قرار داده و با
استفاده از انگشت‌های شست خود بر تیغ? استخوانی پشت شان? شما در مسیر
دایره‌هایی کوچک فشار وارد آورد. اگر او به انداز? کافی محکم فشار نمی‌دهد
یا اینکه بیش از حد محکم فشار می‌دهد یا اینکه سرعت ماساژ دادن او خیلی
زیاد است به او بگویید. سرعت ماساژ دادن او نباید بیش از حد زیاد باشد
زیرا این کار موجب افزایش سرعت تنفس شما می‌شود، در حالی که هدف آن است که
سرعت تنفس شما کاهش داده شود!

ماساژ پشت

بسیاری از خانم‌ها انقباض‌ها را در ناحی? کمر خود احساس می‌کنند؛ پس
ماساژ پشت می‌تواند بسیار مفید باشد. در ابتدای زایمان همراه شما می‌تواند
با کف دست خود یک طرف ستون فقرات شما را از شانه تا کفل مالش دهد یا
ضربه‌هایی آرام به این قسمت وارد کند. سپس از دست دیگرش استفاده می‌کند تا
طرف دیگر ستون فقرات را ماساژ دهد. بدین ترتیب در حالی که همواره یکی از
دست‌های او با بدن شما در تماس است یک حرکت منظم و ریتمیک را ایجاد
می‌کند. این ماساژهای آرام که بر ناحیه‌ای نسبتاً بزرگ از بدن شما وارد
می‌شود بسیار آرامش‌بخش خواهد بود. به او بگویید که شما را با تمام دست
ماساژ دهد نه فقط با قسمت انتهایی کف دست. هنگامی که او تلاش می‌کند
تنش‌های اندام‌های پشت شما را بیابد و با ماساژ رفع کند انگشتان او باید
با بدن شما در تماس باشند.

در مراحل بعدی زایمان همراه شما می‌تواند از قسمت انتهایی دست خود
استفاده کند تا پای? ستون فقرات شما را محکم ماساژ دهد. او باید فشاری
نسبتاً زیاد را به این قسمت وارد کند تا اثر انقباض‌های شدید و قوی خنثی
گردد. یا اینکه می‌تواند با استفاده از انگشتان خود مسیرهایی دایره‌وار را
در گودی کمر شما ماساژ دهد. به او بگویید که کدام حالت بیشتر به شما کمک
می‌کند.

ماساژ پا

بسیاری از افرادی که می‌گویند به هیچ وجه دست زدن به پاهایشان را دوست
ندارند از یک ماساژ محکم و ریتمیک پا لذت می‌برند. اما این ماساژ باید
واقعاً محکم باشد وگرنه شما را غلغلک خواهد داد. اگر در بخش عمده‌ای از
زمان زایمان در تخت خود نشسته یا دراز کشیده‌اید، ماساژ پا می‌تواند یک
گزین? ایده‌آل باشد. همراه شما می‌تواند از قوزک تا نوک انگشتان را محکم
ماساژ دهد یا دایره‌های کوچکی با انگشتانش در کف پاهای شما بکشد. شما ممکن
است در زمان زایمان احساس کنید که پاهایتان بسیار سرد شده‌اند؛ در این
صورت یک ماساژ پا می‌تواند به گرم شدن آنها کمک کند.

ماساژ دست

اگر از اپیدورال استفاده کرده و در تخت دراز کشیده‌اید ماساژ دادن شانه
یا پشت شما دشوار خواهد بود. و اگر به دلیل استفاده از داروی بی‌حسی پاهای
خود را حس نمی‌کنید ماساژ دادن پا توسط همراه شما هیچ فایده‌ای نخواهد
داشت. در این شرایط ماساژ دست می‌تواند بسیار آرامش‌بخش باشد. کافی است
همراه شما در اتاق زایمان دستهای شما را به نوبت لمس کرده، مالش داده و
ضرباتی نرم و آرام به آنها وارد کند: ابتدا پشت دست و سپس کف دست (از مُچ
تا نوک انگشتان). او می‌تواند با انگشتان خود دایره‌هایی کوچک در کف دست
شما رسم کند و یا هر یک از انگشت‌های شما را به آرامی بکشد تا تنش آنها
آرام شده و ریلکس شوند. این روش روشی عاشقانه برای نزدیک‌تر شدن به یکدیگر
است و زایمان شما را به تجربه‌ای خاص و استثنایی تبدیل می‌کند.

البته برخی از زنان ممکن است ماساژ را دوست نداشته باشند. اگر همراه
شما در اتاق زایمان بسیار مشتاق باشد که شما را ماساژ دهد ممکن است از
دیدن اینکه شما ماساژ را دوست ندارید سرخورده شود. با این حال برخی از
خانم‌ها هنگامی که انقباض‌های زایمان شروع می‌شود به هیچ وجه نمی‌توانند
تحمل کنند که کسی آنها را لمس کند. این انقباض‌ها آنقدر قوی و شدید هستند
که هر تحریک اضافه‌ای می‌تواند واقعاً غیر قابل تحمل شود. برخی دیگر از
خانم‌ها آنقدر ماساژ را خوب و دلپذیر می‌بینند که از همسر یا همراه‌های
خود می‌خواهند که در پایان زایمان تا چند ساعت پشت آنها را بمالند و ماساژ
دهند! کسانی که به عنوان همراه در اتاق زایمان حاضر می‌شوند باید از این
تفاوت‌ها آگاه بوده و متناسب با وضعیت فرد در حال زایمان واکنش نشان دهند.

اگر در کلاسهای آمادگی برای زایمان شرکت کرده باشید تمام یا قسمتی از
موارد فوق را در آنها به شما آموزش می دهند و شما می توانید با همسر یا
همراه خود قبل از فرا رسیدن زمان زایمان آنها را تمرین کنید. به این ترتیب
شما و درک بیشتری از شرایط استرس و آرامش بدن شما خواهید داشت و مسلما
بهتر می توانید به فرآیند زایمان کمک کنید.

مزایای تمدد اعصاب در حین زایمان

برخی از کاربردهایی را که تکنیک های ریلکسیشن در زندگی روزمره دارد، در زایمان هم از خود نشان می‌دهند:

• آرامش از خسته و فرسوده شدن ماهیچه‌های شما خصوصاً ماهیچ? بزرگ رحم جلوگیری می‌کند.
• به شما کمک می‌کند تا بهتر با استرس‌های زایمان کنار بیایید و لذت بیشتری از این تجربه ببرید.
• به
  شما کمک می‌کند تا انرژی خود را ذخیره کنید تا احتمال نیاز به استفاده از
  دارو یا سایر مداخله‌های پزشکی جهت تقویت انقباض‌ها در به دنیا آوردن کودک
  کمتر شود.
• به شما کمک می‌کند تا ارتباطّ موثرتری با پرستاران خود برقرار کرده و آنچه آنها به شما می‌گویند را متوجه شوید.

و مورد دیگری که به انداز? موارد فوق اهمیت دارد این است که:

• تمدد اعصاب حتی به کودک شما کمک می‌کند تا بهتر از پس
  زایمان برآید. اگر در حالت آرامش قرار داشته باشید هورمون‌های استرس از
  خون شما به خون او منتقل نشده و موجب افزایش ضربان قلب او نمی‌شوند.
  همچنین ریلکس ماندن بدین معناست که عمیق‌تر نفس می‌کشید که در نتیجه
  اکسیژن بیشتری به کودک شما می‌رسد.

آیا واقعاً می‌توان در زمان زایمان آرام و راحت بود؟

قطعاً این کار ساده نخواهد بود! اما چند تکنیک ساده می‌توانند به شما
کمک کنند تا موفق شوید، خصوصاً اگر حمایت و کمک عاشقان? همسر یا همراه خود
را در زمان زایمان داشته باشید. مکرراً نشان داده شده که پشتیبانی مناسب
از مادر در زمان زایمان در بین سایر عوامل، مهمترین عاملی است که به
تنهایی می‌تواند تجربه‌ای مثبت از زایمان را برای مادر به جای گذاشته و
نتایجی مثبت را نیز برای نوزاد به ارمغان آورد.

ممکن است ریلکس شدن در هنگام انقباض‌ها را بسیار دشوار بیابید، اما به
خاطر داشته باشید که اکثر خانم‌ها در فاصل? بین انقباض‌ها هیچ‌گونه درد و
ناراحتی احساس نمی‌کنند. در نتیجه فاصل? بین انقباض‌ها می‌تواند زمانی
ایده‌آل برای شما باشد تا بدن خود را چک کنید، خصوصاً اندام‌هایی را که
می‌دانید سفت و منقبض شده‌اند و آنها را شل و رها کنید. (قسمت "بدن خود را
بشناسید" که در ادامه همین مقاله آمده است، با دقت مطالعه نمائید) همراه
شما می‌تواند با ماساژ دادن، دلگرمی دادن و تشویق کردن به شما کمک کند.
تمرکز بر نفس کشیدن هم در طول انقباض‌ها و هم مابین آنها نیز می‌تواند به
شما کمک کند. برخی از خانم‌ها زایمان در آب را بسیار آرامش بخش ‌تر از
زایمان عادی یافته‌اند، پس می‌توانید دربار? امکان "زایمان در آب" با ماما
یا پزشک خود صحبت کنید.

محیط مناسب را انتخاب کنید

اولین گام در جهت تمدد اعصاب این است که محیط مناسب را برای زایمان خود
فراهم آورید، و این بدان معنی است که دقیقاً در مورد جایی که می‌خواهید
نوزادتان متولد شود فکر کنید. دلیل علمی و قانع‌کننده‌ای وجود ندارد که
گمان کنیم ایمن‌ترین محل برای تولد هر نوزادی در بیمارستان و تحت مراقبت و
نظر یک مشاور است. در واقع برخی شواهد علمی وجود دارند که نشان می‌دهند
اگر محیط زایمان از لحاظ فنی در سطح بسیار پیشرفته نباشد احتمال استفاده
از مداخله‌های پزشکی یا دارو کمتر شده و احتمال اینکه مادر و نوزاد با
سلامت کامل فیزیکی و روحی از مرحل? زایمان عبور کنند بیشتر می‌شود. پس
می‌توانید به این مطلب فکر کنید که آیا بیمارستان برای شما یک گزین? مناسب
است یا اینکه می‌خواهید نوزاد خود را در زایشگاه محلی و یا بیمارستان
معمولی به دنیا بیاورید.

اگر می‌خواهید یا باید در بیمارستان زایمان کنید، سعی کنید اتاق زایمان
را تا حد امکان راحت و دلپذیر نمایید. در مورد اطاق خصوصی با پزشک یا
مامای خود صحبت کنید و اگر این امکان وجود دارد اجازه بگیرید تا قبلا یک
نمونه از اطاقهای مخصوص زایمان را در بیمارستان ببینید. ممکن است دوست
داشته باشید لوازم شخصی مانند چند بالش اضافی، دستگاهی برای پخش موزیک
آرامش بخش و دلخواه یا سایر وسایلی را که با آن تمرین کرده اید مانند
توپ‌های زایمان و غیره را با خود به بیمارستان ببرید. در مورد این امکان
هم بهتر است از قبل سوال کنید.

تا زمانی که امکان دارد لباس‌های خودتان را بپوشید، یک تاپ گشاد با
شلوار کش‌دار مخصوص دویدن یا یک پیراهن گشاد و بلند می‌تواند مناسب باشد.
SHAPE \* MERGEFORMAT

یکی از متخصصان مطرح زایمان معتقد است خانم‌ها باید در محیطی کودکان
خود را به دنیا بیاورند که مشابه با همان محیطی باشد که کودک را حامله
شده‌اند؛ یعنی محیطی با نور کم، دنج، راحت و خصوصی. بهتر است در این باره
هم فکر کنید!

بدن خود را بشناسید

در دوران بارداری هرگاه دچار استرس می‌شوید، چند لحظه صبر کرده و بررسی
کنید کدام یک از اندام‌های شما سفت و منقبض شده‌اند. آیا هنگام نگرانی اخم
می‌کنید؟ دندان‌های خود را به هم می‌سایید؟ یا شکم‌ درد می‌گیرید؟ آیا
گردن و شانه‌های شما منقبض و دردناک می‌شوند؟ اینها همگی نشان? آن هستند
که ماهیچه‌های شما در وضعیت تنش و فشار قرار دارند که منجر به دردناک و
خسته شدن آنها خواهد شد.

یک نفس عمیق بکشید و همین طور که بازدم را بیرون می‌دهید اجازه دهید
این عضله‌ها آرام شوند تا به جای سفتی و انقباض، شُل و نرم بشوند. این
تمرین را مرتب تکرار کنید: نه تنها زمانی که تنش و فشار و استرس را احساس
می‌کنید بلکه پیش از موقعیت‌هایی که می‌دانید استرس ایجاد می‌کنند نیز از
این تکنیک استفاده نمایید. بدین صورت هنگامی که زمان زایمان فرا می‌رسد
شما به طور اتوماتیک می‌توانید اندام‌های تحت فشار و تنش در بدن خود را
شناسایی کرده و آنها را ریلکس کنید. این کار می‌تواند تأثیرات شگفت‌انگیزی
نیز بر فشار خون شما داشته باشد.

در زمان زایمان در ابتدای هر انقباض یک نفس عمیق بکشید و هنگامی که
بازدم خود را بیرون می‌دهید سعی کنید ریلکس کنید. سپس بر یک کلمه یا عبارت
تمرکز کنید که می‌تواند راهی برای پرت کردن حواس شما باشد. عبارت "نو-
زاد" یا نامی را که برای او انتخاب کرد اید، را زیر لب و در هنگام تنفس
زمزمه کنید. یا عبارت "ری- لکس" را مرتب تکرار نمایید. سعی کنید حرکت
نوزاد به سمت لگن خود را تصور کنید. تفکرات مثبت را به طرف او بفرستید، به
او منتقل کنید که دوستش دارید و اینجا هستید که به او کمک کنید.

با اطراف خود به وضوح ارتباط برقرار کنید

شما قادر به تمدد اعصاب نخواهید بود اگر:

• ندانید چه اتفاقی دارد برای شما می‌افتد.
• ندانید پرستاران، ماماها و پزشکان چه کار می‌کنند.
• احساس کنید حرف‌هایی رد و بدل می‌شود که شما در جریان آن نیستید.
• اگر در مورد برخی از جنبه‌های زایمان خود اطمینان ندارید.
• اگر از پیش آمدن مشکلی برای سلامتی خود یا نوزادتان می‌ترسید.

از مامای خود بخواهید که برایتان توضیح دهد چه اتفاقی دارد می‌افتد. از
او بپرسید که آیا فکر می‌کند نوزاد شما سالم است یا خیر. همین که از او
بشنوید همه چیز روبراه است قادر خواهید بود آرام شوید. اطمینان حاصل کنید
که همراه شما در هنگام زایمان می‌داند یکی از مهم‌ترین نقش‌های او این است
که شما را در جریان اتفاقاتی که می‌افتد قرار دهد.

می توانید یک برنامه دلخواه برای زایمان تان آماده کنید و هنگامی که
برای زایمان می‌روید آن را به مامای خود نشان بدهید. از او بخواهید به شما
کمک کند تا بهترین زایمان ممکن برای شما تدارک دیده شود. اگر او در هنگام
زایمان به هر دلیلی حاضر نبود اطمینان حاصل کنید که همراه شما طرح زایمان
را به مامای بعدی که از شما مراقبت می‌کند نشان می‌دهد و پشتیبانی او را
نیز به دست آورید.

نفس کشیدن و نفس‌نفس زدن

هنگامی که عصبی، هیجان‌زده و ترسیده‌اید، تنفس شما سطحی و تند می‌شود.
شانه‌های شما تا گوش‌هایتان بالا می‌آید و عضلات گردن و شانه‌هایتان سفت و
محکم می‌شوند. اگر مضطرب شوید نفس‌نفس زدن را شروع می‌کنید: هوا را به
درون ریه‌های خود می‌مکید و با بازدم‌های کوتاه و سریع بیرون می‌دهید.
احساس سرگیجه به شما دست می‌دهد و احساس می‌کنید بر خودتان کنترل ندارید.
انگشتانتان سوزن سوزنی می‌شود و دهانتان بی‌حس می‌گردد.

هم? این موارد واکنش‌های یکسانی هستند که بدن انسان به موقعیت‌های
استرس‌زا یا ترسناک نشان می‌دهد. این موارد طبیعی هستند، اما بدن
نمی‌تواند برای مدت طولانی به این وضعیت ادامه دهد و به سرعت انرژی خود را
از دست می‌دهد. در زایمان هدف شما آن است که انرژی خود را تا حد امکان حفظ
کنید. همچنین می‌خواهید مقادیر زیادی اکسیژن را به نوزاد خود برسانید تا
به او کمک کنید که بتواند فشار و استرس تولد را تحمل کند. تنفس در حال ترس
و اضطراب به شکل نفس نفس زدن، میزان اکسیژن قابل جذب را به شدت کاهش
می‌دهد، حال آنکه در طی زایمان شما و نوزادتان به شدت به اکسیژن نیاز
دارید.

الگوهای تنفس برای زایمان

اکنون چشمان خود را برای یک لحظه بسته و بر تنفس خود تمرکز کنید.

دقت کنید که تنفس‌تان چقدر منظم است. هوا را به درون ریه‌های خود
می‌کشید، سپس یک توقف کوتاه دارید تا اینکه نهایتاً بازدم را بیرون بدهید.
طول مدت و عمق دم‌های شما با بازدم‌هایتان یکسان است. پس از هر بازدم یک
توقف کوتاه دیگر دارید تا اینکه ریه‌های شما دَم بعدی را به درون خود
بکشند.

در زایمان می‌خواهید و باید تنفس خود را منظم نگه دارید. اجازه ندهید
"دَم" از "بازدم" طولانی‌تر شود. اگر هم مدت زمان دم و بازدم متفاوت
باشند، بازدم باید طولانی‌تر از دَم باشد. هنگامی که انقباض‌های بسیار
شدید دارید تنفس شما ناچار سطحی‌تر می‌شود. این مسئله تا زمانی که تنفس
شما آنقدر سریع نشود که به شکل نفس‌نفس زدن مضطربانه درآید ایرادی ندارد.

تکنیک‌های ساد? تنفس

• به واژ? "Relax" به معنای آرامش دقت کنید. این واژه دو بخش
  دارد: "Re" و "Lax". اکنون این تمرین را امتحان کنید: هنگام دَم بخش "Re"
  را در ذهن خود مرور کنید؛ و هنگام بازدم بخش "Lax" را به ذهن بیاورید.
  اجازه ندهید ذهن شما تکرار واژ? "ریلکس" را بطور منظم با دم و بازدم
  فراموش کند. هنگام بازدم سعی کنید هم? تنش‌های بدنتان را خارج کنید. بر
  عضله‌هایی تمرکز کنید که می‌دانید همواره در زمانی که دچار استرس می‌شوید
  محکم و سفت می‌شوند. به خاطر داشته باشید: در هر بازدم واژ? "lax" را در
  ذهن خود تکرار کنید. شما باید مراقب بازدم‌های خود باشید؛ "دَم" خودبخود
  تنظیم می‌شود!
• یا می‌توانید نفس کشیدن شمرده را امتحان
  کنید. هنگامی که دَم را به درون ریه‌های خود فرو می‌برید آرام تا سه یا
  چهار (یا هر عددی که به نظرتان می‌رسد برای شما مناسب است) بشمارید؛ و
  هنگامی که بازدم را بیرون می‌دهید باز هم تا سه یا چهار بشمارید. البته
  ممکن است به این نتیجه برسید که بهتر است در زمان "دَم" تا سه و در زمان
  "بازدم" تا چهار بشمارید.
• سعی کنید "دَم" را از بینی فرو
  دهید و "بازدم" را از دهان بیرون کنید. هنگامی که بازدم را بیرون می‌دهید
  دهان خود را بسیار نرم بگیرید. به خاطر داشته باشید: "دم" از طریق بینی و
  "بازدم" از طریق دهان. همچنین بسیاری از خانم‌ها احساس می‌کنند که بهتر
  است بازدم را صدادار بیرون بدهند: با "اوه‌ه‌ه‌ه" یا "آه‌ه‌ه‌ه". ما بین
  انقباض‌ها کمی آب مزمزه کنید تا دهان شما را مرطوب نگه دارد.

پشتیبانی و کمک به تنفس

هنگامی که انقباض‌های دردناک دارید خسته شده‌اید و احساس می‌کنید که
زایمان پایان ندارد منظم نگه داشتن تنقس‌تان و حفظ آرامش در هر بار بازدم
بسیار دشوار خواهد بود. در اینجاست که کمک و پشتیبانی "همراه شما" برای
تنفس‌تان ضروری است. او می‌تواند همراه شما نفس بکشد تا تنفس شما را به
صورت ثابت و یکنواخت نگه دارد. شما باید تماس چشمی با یکدیگر داشته باشید
و در چشمان هم نگاه کنید؛ و او باید دستان شما را بگیرد یا دستانش را روی
شانه‌های شما قرار داده و به آرامی به طرف شانه‌های شما خم شود. آنگاه
هنگامی که او هوا را از بینی خود به ریه‌هایش وارد می‌کند و سپس بازدم را
به آرامی بر صورت شما می‌دمد، شما نیز می‌توانید از الگوی تنفس او پیروی
کنید. این کار را در دوران بارداری با یکدیگر تمرین کنید. این کار در آغاز
کمی عجیب خواهد بود و ممکن است هر دوی شما احساس خجالت داشته باشید، به
خنده بیافتید یا با هم هماهنگ نشوید. با این حال هنگامی که در حال زایمان
قرار گرفته‌اید و گمان می‌کنید دیگر نمی‌توانید ادامه دهید نفس کشیدن
مشترک با همسرتان می‌تواند یک گزین? عالی باشد.

نفس کشیدن و فشار دادن و بیرون راندن کودک

در مرحل? دوم زایمان در حال فشار دادن به کودک هستید تا او را به دنیا
پرتاب کنید! بسیاری از خانم‌ها می‌خواهند که در زمان فشار دادن کودک نفس
خود را حبس کنند. این کار ایرادی ندارد البته فقط تا زمانی که به سمت وسط
دو پای خود فشار بدهید نه اینکه نفس خود را حبس کرده و به سمت ته حلق خود
فشار بیاورید!

شاید بهتر باشد هنگامی که احساس می‌کنید انقباض بعدی در حال آغاز است
یک نفس عمیق بکشید و سپس در حالی که کودک را فشار می‌دهید نفس خود را به
آرامی بیرون بدهید یا بدمید. این کار از آسیب رسیدن به حلق شما جلوگیری
می‌کند، تضمین می‌کند که نفس کشیدن شما به درستی و سلامت انجام می‌شود و
منجر به فشاری موثر و مفید به کودک خواهد شد. اگر از اپیدورال استفاده
کرده‌اید و متوجه نمی‌شوید که چه زمانی باید کودک را فشار بدهید هنگامی که
ماما به شما می‌گوید یک انقباض در حال شروع شدن است یک نفس عمیق بکشید و
سپس در حالی که نفس خود را بیرون می‌دهید ذهن خود را روی کودک متمرکز کرده
و فشار بدهید.

گاهی اوقات به خانم‌ها گفته می‌شود که نفس خود را حبس کرده و تا حداکثر
زمانی که ممکن است فشار بدهند. این اید? خوبی نیست. با این کار خود و
کودکتان را از اکسیژن محروم می‌کنید و انرژی‌تان را هم به سرعت از دست
می‌دهید. در هر انقباض هر چند بار که احساس می‌کنید مناسب است کودک خود را
فشار دهید. معمولا چهار یا پنج بار فشار دادن در هر انقباض مناسب است.

نفس کشیدن و فشار ندادن

گاهی اوقات خانم‌ها پیش از آنکه گردن رحم کاملاً متسع شده باشد، احساس
می‌کنند باید بر کودک فشار وارد کنند. در این حالت ماما از شما خواهد
خواست که کودک را فشار ندهید تا گردن رحم زمان کافی برای متسع شدن به دست
بیاورد. این کار فوق‌العاده دشوار خواهد بود! می‌توانید روی چهار دست و پا
زانو بزنید کفل و واژن خود را در هوا بگیرید و صورت خود را روی زمین
بگذارید؛ در این صورت راحت‌تر می‌توانید از فشار وارد آوردن به کودک
خودداری کنید. هنگامی که یک انقباض آغاز می‌شود چهار نفس کوتاه بکشید، یک
دم سریع را به سینه فرو ببرید، چهار نفس کوتاه دیگر بکشید و همین‌طور
ادامه دهید. همچنین می‌توانید در حالی که نفس‌های کوتاه را فرو برده و
بیرون می‌آورید جمل? "من نباید فشار بدهم" را در ذهن خود تکرار نمایید.
مابین انقباض‌ها به طور طبیعی نفس بکشید.