علت گرفتگی عضلات پا در زمان حاملگی چیست؟

گرفتگی یا کرامپ عضلات پا در زمان حاملگی به احتمال زیاد ناشی از اضافه وزن
حاملگی است. این گرفتگی ها معمولاً در سه ماهه دوم شروع شده و در ادامه حاملگی بدتر
می شود. فشار رحم بر روی عروق خونی که خون را از پاها به سمت قلب بر می گردانند و
نیز بر روی اعصابی که از تنه به سمت پاها می روند ممکن است کرامپ عضلانی را تشدید
کند. کرامپ ها ممکن است در روز هم اتفاق بیفتند ولی بیشتر شبها رخ می دهند.

ممکن است جایی خوانده باشید که مصرف کم کلسیم و پتاسیم می تواند سبب گرفتگی
عضلات پا شود و یا اینکه مصرف بیش از حد فسفر (که در گوشت خوابانده شده، تنقلات، و
سودا یافت می شود) بدلیل اینکه مانع جذب کلسیم به  مقدار کافی می شود می تواند
در کرامپ نقش داشته باشد؛ ولی باید گفت که مطالعات معتبر این مسایل را تأیید نمی
کنند. با این حال بهتر است در زمان حاملگی کلسیم کافی مصرف شود. در صورتیکه کلسیم
کافی مصرف نشود کلسیم مورد نیاز جنین از استخوان های مادر تأمین می شود و این مسئله
سبب افزایش خطر ابتلا به پوکی استخوان در سنین بالاتر می شود. از مصرف قرص های
کلسیم حاوی آرد استخوان یا دولومیت (ترکیبی از کلسیم و منگنز که در سنگ یافت می
شود) خودداری کنید زیرا ممکن است مقادیر خطرناکی از سرب در آن ها باشد. در واقع،
بهتر است از مصرف هر گونه ویتامین یا داروی گیاهی بدون مشورت با پزشک خودداری کنید.

برای بهبود گرفتگی عضله چه باید کرد؟

• از ایستادن طولانی مدت و یا نشستن طولانی مدت بصورتی که پاهایتان را روی هم
  انداخته اید خودداری کنید.
• در طول روز و چند بار قبل از خواب عضلات پشت ساق پا را بکشید (روش آن در زیر
  آمده است).
• در حالیکه نشسته اید، یا در حال تماشای تلویزیون هستید، و یا دارید شام می
  خورید مچ پا را بچرخانید و انگشتان پاهایتان را تکان دهید.
• هر روز کمی قدم بزنید مگر آنکه پزشک شما را از فعالیت منع کرده باشد.
• سعی کنید خیلی خود را خسته نکنید. به پهلوی چپ دراز بکشید تا جریان خون پاها
  بهتر باشد.
• مایعات به اندازه کافی مصرف کنید.
• قبل از خواب یک وان آب گرم بگیرید چون به شل شدن عضلات کمک می کند.
• شواهدی دال بر این مسئله وجود دارد که مصرف قرص های کمکی حاوی منیزیم بعلاوه
  ویتامین های زمان حاملگی ممکن است سودمند باشند. به هر حال قبل از مصرف هر داروی
  تکمیلی با پزشک خود مشورت کنید.

اگر عضله پایتان گرفت بلافاصله عضلات پشت ساق پا را بکشید: برای این کار پایتان
را صاف کنید و آرام انگشتان را به طرف ساق پا خم کنید. این کار ممکن است ابتدا کمی
دردناک باشد ولی اسپاسم را برطرف می کند و درد کم کم از بین می رود. ماساژ عضلات
دچار اسپاسم و همچنین گرم کردن با کیسه آب گرم هم می تواند به از بین رفتن اسپاسم
عضلانی کمک کند. چند دقیقه قدم زدن هم می تواند کمک کننده باشد.

اگر درد باقی ماند چه باید کرد؟

اگر درد برطرف نمی شود و گرفتگی ایجاد شده مثل همیشه نیست و یا متوجه تورم یا
حساسیت پا شدید به پزشک مراجعه کنید. در بعضی موارد نادر این مسئله ممکن است ناشی
از گیر کردن لخته خون در عروق باشد که مسئله ای بسیار مهم بوده و می تواند جان مادر
را به خطر اندازد. بنابراین سریعاً به پزشک مراجعه کنید.

آیا خونریزی از بینی در دوران بارداری شایع است؟

بله، خونریزی های خفیف و بی خطر از بینی شایع است البته ممکن است برای شما
ناراحت کننده باشد. بارداری باعث می شود که عروق خونی داخل بینی گشاد شوند و نیز
حجم خون افزایش یابد در نتیجه فشار داخل وریدها بیشتر می شود و این امر خود موجب
گشاد شدن بیشتر آنها شده و پاره شدن مویرگها را تسهیل می کند. احتمال بروز خونریزی
از بینی بخصوص هنگام سرماخوردگی یا سینوزیت که غشاهای داخل حفره بینی خشک می شوند
افزایش می یابد. احتمال خشک شدن غشای داخل حفرات بینی هنگام قرار گرفتن در هوای
سرد، اطاقهایی که با کولر گازی سرد می شوند و سایر محیط های خشک نیز زیاد است.

چگونه میتوان خونریزی بینی را بند آورد؟

وقتی خونریزی از بینی شروع میشود طوری بنشینید که سرتان بالاتر از قلب قرار
گیرد و بر روی آن سوراخ بینی که در حال خونریزی است به مدت 5 الی 10 دقیقه فشار
وارد کنید (حتماً وقت را با استفاده از یک ساعت نگه دارید، این مدت طولانی تر از آن
است که شما فکر می کنید). با استفاده از شست دست و نوک انگشت سبابه در حالیکه آنرا
خم کرده اید قسمت نرم تحتانی بینی را فشار دهید. دقت کنید که فشار را بعد از یک ثانیه قطع نکنید حتی اگر خیلی
کنجکاو
هستید که بفهمید خونریزی بند آمده است یا نه! زیرا این عمل فرآیند انعقاد را بهم می
زند. استفاده از یخ نیز مفید است زیرا باعث انقباض عروق می شود. یک کیسه یخ یا یک
بسته نخود فرنگی یخ زده روی بینی و گونه هایتان بگذارید و برای این کار از دست
دیگرتان استفاده کنید. دراز نکشید و سرتان را به پشت نیندازید زیرا موجب بلع خون و
تهوع و استفراغ میشود. در صورتیکه خون بعد از 10 دقیقه فشار بند نیامد، به پزشک خود
اطلاع دهید. اگر شما مکرراً دچار خونریزی از بینی می شوید این موضوع را به اطلاع
پزشک خود برسانید.

یا می توان به نحوی از خونریزی بینی پیشگیری کرد؟

• آب فراوانی بنوشید تا تمام بافتهایتان از جمله مخاط بینی دچار خشکی نشود.
  
• بینی خود را به آرامی تخلیه کنید. تخلیه با فشار موجب خونریزی از بینی می
  شود.
• هنگام عطسه دهان خود را باز نگاه دارید.
• با استفاده از یک دستگاه بخور و گرم نکردن بیش از حد اتاق از هوای خشک پرهیز
  کنید؛ بخصوص در فصل زمستان و قرار گرفتن در آب و هوای خشک.
• به منظور پیشگیری از خشکی مخاط بینی از پمادهای نرم کننده استفاده کنید. بعضی
  از کارشناسان وازلین و بعضی دیگر یک لوسیون نرم کننده که بر پایه آب تهیه شده است
  را پیشنهاد می کنند که در داروخانه ها در دسترس است. اسپری یا قطر? سرم فیزیولوژی
  نیز مفید است.
• از مصرف بیش از حد اسپری های بازکننده بینی و دکونژستان ها (ضداحتقانها)
  بپرهیزید. این مواد مخاط بینی شما را خشک و شکننده می کند.

آیا تیره شدن قسمت های از پوست صورت یا بدن در زمان حاملگی طبیعی است؟

قطعاً. تیرگی پوست بصورت لکه های نامنظم در حدود 70% از زنان حامله دیده می شود.
زنانی که پوست تیره دارند بیشتر در معرض این لکه ها قرار دارند. این لکه ها بیشتر
در نواحی دور لب بالا، بینی، بالای گونه ها، و پیشانی دیده می شوند و گاهی به صورت
یک ماسک صورت را می پوشانند. این لکه ها که عموماً "ماسک حاملگی" خوانده می شوند
(ولی نام علمی آنها کلوآسما یا ملاسما [chloasma or melasma]
است ممکن است در نواحی ساعت و دیگر قسمت های بدن که در معرض نور آفتاب قرار دیده
شوند و با هر حاملگی واضح تر می شوند.

علاوه بر این، نوک پستان، کک مک یا خال، محل زخم ها، پوست دور ناحیه تناسلی، و
نواحی از پوست که در معرض اصطکاک قرار دارند (نظیر زیر بغل و کشاله ران) در زمان
حاملگی تیره تر یا اصطلاحاً هیپرپیگمانته (Hypertigmanted)
می شوند. تمام این تغییرات ناشی از افزایش موقتی (و بی ضرر) تولید ملانین در بدن
است. ملانین ماده ای است که رنگ مو، پوست و چشم از آن ناشی می شود. تیرگی پوست ظرف
چند ماه پس از حاملگی از بین می رود، هر چند در بعضی از زنان این تغییرات رنگدانه
هیچگاه کاملاً برطرف نمی شوند.

خط تیره روی شکم چیست؟

این خط که "خط سیاه" یا Linea Nigra خوانده می شود در
واقع همان "خط سفید" یا Linea Alba است که بطور طبیعی از
بالای  شکم و زیر آبگاه تا قسمت پایینی شکم و استخوان عانه ادامه دارد و در
حالت طبیعی به رنگ پوست بوده و دیده نمی شود. افزایش تولید ملانین باعث سبب تیره
شدن این خط می شود. این خط نیز در بیشتر موارد چند ماه پس از زایمان رنگ قبلی خود
را باز می یابد.

برای جلوگیری از تیرگی پوست در زمان حاملگی چه می توان کرد؟

تیرگی پوست معمولاً بعد از زایمان برطرف می شود ولی برای به حداقل رساندن آن در
زمان حاملگی می توان توصیه های زیر را بکار بست:

• دوری از آفتاب: این نکته بسیار مهم است زیر قرار گرفتن در معرض آفتاب تغییرات
  رنگدانه ها را تشدید می کند. سعی کنید از یک ضد آفتاب با طیف وسیع که در مقابل هر
  دو نوع اشعه های UVA و UVB
  محافظت ایجاد می کند و SPF آن 30 یا بیشتر باشد بصورت
  روزانه استفاده کنید. (SPF خصوصیتی از کرم های ضد
  آفتاب است که قدرت آنها را در محافظت از پوست در مقابل اشعه نشان می دهد. این عدد
  معمولاً روی جعبه ضد آفتاب نوشته شده است و هر چه عدد آن بزرگتر باشد نشان دهنده
  قدرت محافظت بیشتر است.) اگر حتی هوا آفتابی هم نباشد باید از ضد آفتاب استفاده
  کرد و در صورتیکه ساعاتی را بیرون از منزل می گذرانید می توانید بیش از یک بار در
  روز هم استفاده کنید. در واقع، حتی اگر برنامه ندارید از خانه خارج شوید سعی کنید
  مالیدن ضد آفتاب را به برنامه روتین هر روز صبحتان تبدیل کنید. اگر بیرون می روید
  علاوه بر ضد آفتاب از کلاه لبه دار هم استفاده کنید. همچنین سعی کنید مدت قرار
  گرفتن در معرض نور آفتاب را بویژه بین ساعت 10 صبح و 2 بعد از ظهر کاهش دهید.
• از کرم ها و تمیز کننده های پوستی ملایم استفاده کنید. از بکار بردن کرم هایی
  که پوستتان را تحریک می کنند خودداری کنید زیرا باعث بدتر شدن تیرگی می شوند.

بعد از زایمان

بعد از زایمان هم به محافظت پوست خود از نور آفتاب ادامه دهید. در بیشتر موارد،
تیرگی های بوجود آمده به آهستگی و بدون هیچگونه درمانی برطرف می شوند. اما باید
توجه داشت که در تعداد کمی از زنان، داروهای ضد بارداری که حاوی استروژن هستند
(نظیر قرص های ضد حاملگی) می توانند سبب ایجاد کلوآسما شوند. در صورتیکه تیرگی پوست
در حد ناراحت کننده باشد بهتر است روش دیگری برای جلوگیری از بارداری بکار رود.

اگر بعد از گذشت چند ماه از زایمان، لکه های تیره همچنان وجود داشته باشند می
توان از کرم های روشن کننده پوست نظیر هیدورکینون (که بعضی از انواع آن ضد آفتاب هم
در خود دارند) و یا یک داروی موضعی حاوی ترتینوئین (Retin-A)
و یا داروهای خوراکی نظیر گلوکولیک اسید استفاده کرد. اگر به متخصص پوست مراجعه
کنید احتمالاً برای شما داروهای ترکیبی تحویز می کند. البته نباید انتظار داشته
باشید بسرعت نتیجه بگیرید. درمان ممکن است چندین ماه طول بکشد. (در بعضی موارد
نادر، متخصصین پوست برای از بین بردن لکه ها از لیزر استفاده می کنند ولی این درمان
قدم اول نیست.)  درمان هر چه باشد، محافظت در مقابل اشعه خورشید در طول درمان
و بعد از آن نکته ای حیاتی است که باید به آن توجه داشت.

اگر شیر می دهید و یا برنامه دارید دوباره به فاصله کوتاهی حامله شوید حتماً قبل
از مصرف هر گونه دارو و یا انجام درمان با پزشک مشورت کنید.

آیا این لکه ها نشانه ای از یک بیماری هستند؟

بعضی از تغییرات رنگ پوست ممکن است علائمی از بیماری های پوستی نظیر سرطان پوست
یا دیگر مشکلات باشند، بنابراین در صورتیکه همراه با تغییر رنگ پوست درد، حساسیت،
قرمزی و یا خونریزی وجود داشت و یا متوجه تغییر رنگ، شکل یا اندازه خالی که از قبل
داشته اید شدید به متخصص پوست مراجعه کنید.

علت تکرر ادرار در زمان حاملگی چیست؟

تکرر ادرار جزو شایعترین علائم اولیه حاملگی است که در حدود هفته ششم حاملگی
شروع می شود. عمده ترین دلیل تکرر ادرار افزایش حجم خون در حاملگی است که سبب
افزایش ادرار می شود. بزرگ شدن رحم در ادامه حاملگی نیز ممکن است سبب فشار بر روی
مثانه و تکرر ادرار شود.

بعضی عقیده دارند که در سه ماهه دوم با رشد رحم به خارج از لگن تکرر ادرار کمتر
می شود ولی تحقیقات شواهدی در این زمینه نشان نداده اند. واقعیت این است که تکرر
ادرار در سه ماهه دوم ممکن است اصلاً کم نشود. در یک مطالعه که در آن زنان حامله
دفعات و حجم ادرار خود را اندازه می گرفتند، محققین دریافتند که هم تعداد دفعات و
هم حجم ادرار در طول حاملگی افزایش می یابد و کاهشی در سه ماهه دوم دیده نمی شود.

چگونه می شود دفعات ادرار کردن را کم کرد؟

سعی کنید چای و قهوه کمتر مصرف کنید زیرا این مواد تا حدی مدر (زیاد کننده
ادرار) هستند. همچنین برای اینکه تعداد دفعات دستشویی رفتن در شب را کم کنید روزها
مقدار زیادی آب بنوشید ولی در ساعات قبل از خواب آب ننوشید. یک راه دیگر این است که
هنگام ادرار کردن کمی به جلو خم شوید تا مثانه کاملاً تخلیه شود. بیشتر از اینها
کار دیگری نمی توان کرد. به قول یکی از مادران "طبیعت به این شکل دارد مادر را به
بیدار شدن های شبانه بعد از بدنیا آمدن کودکش عادت می دهد!"

چه زمانی تکرر ادرار مشکلی جدی محسوب می شود؟

در صورت وجود درد و سوزش هنگام ادرار کردن و یا در صورتیکه بعد از ادرار کردن
همچنان احساس نیاز به دستشویی رفتن دارید به پزشک مراجعه کنید. اینها ممکن است
علائمی از عفونت ادراری باشند. عفونت های ادراری شایعترین عفونت های باکتریال در
زنان حامله هستند و در صورتیکه درمان نشوند می توانند سبب عفونت کلیه و زایمان
زودرس شوند.

آیا "نگه داشتن" ادرار سبب بی اختیاری می شود؟

بسیاری از زنان در طول حامگی دچار "بی اختیاری فشاری" می شوند. در این نوع بی
اختیاری، هنگام سرفه، خنده، عطسه و بلند کردن اجسام سنگین مقداری ادرار از مثانه
خارج می شود. این عارضه در سه ماهه سوم شایعتر است. برای جلوگیری از این عارضه بهتر
است قبل از پر شدن بیش از حد مثانه، به دستشویی بروید.

انجام ورزش های کگل که سبب تقویت عضلات کف لگن می شود نیز می تواند به کاهش بی
اختیاری فشاری کمک کند. بهتر است ورزش های کگل را در اویل حامگل شروع کنید و تا بعد
از زایمان ادامه دهید . (در واقع اگر غیر از زمان حامگلی نیز این ورزش ها را انجام
دهید بسیار مفید خواهد بود.) به خاطر داشته باشید که قبل از شروع ورزش مثانه خود را
تخلیه کنید. در صورت نیاز می توانید از پد نیز استفاده کنید.

تکرر ادرار تا چه زمانی ادامه می یابد؟

تکرر ادرار به فاصلی کوتاهی پس از زایمان برطرف می شود. چند روز اول بعد از
زایمان حجم و دفعات ادرار زیاد می شود زیرا بدن در حال دفع مایعات اضافی است که در
طول حاملگی در بدن جمع شده است. ولی بعد از چند روز وضعیت به حالت زمان قبل از
حاملگی بر می گردد.

1. حتی اگر تغذیه خوبی داشته‌اید رژیم غذائی خود
را متعادل‌تر کنید.

تقریبا" همه بانوان باردار به مقادیر بیشتری پروتئین،
بعضی از انواع ویتامین‌ها و مواد معدنی مانند اسید فولیک و آهن و کالری برای دریافت
انرژی نیاز دارند. غذاهای آماده را محدود کنید زیرا آنها فقط حاوی مقادیر زیادی
کالری بدون ارزش غذائی هستند.

به خاطر داشته باشید که معنای بهتر خوردن همیشه
بیشترخوردن نیست. شاید تعجب کنید اما شما فقط روزانه به 300 کالری بیشتر از قبل
نیاز دارید یعنی در کل 2500 کالری روزانه. خیلی راحتتر از آن چیزی که فکر می کنید
این 300 کالری اضافه به بدن شما می رسد.

2. از خوردن گوشت و ماهی خام و پنیرهای نرم
بپرهیزید.

مطلقا" به غذاهای دریائی خام مثل سوشی خام یا صدف
نزدیک نشوید. همچنین از شیر پاستوریزه نشده، پنیرهائی مانند کامبرت و فتا، گوشتهای
کم پخته شده یا خام پرهیز کنید. بعضی از انواع ماهی شامل متیل جیوه می باشند ترکیبی
که به نظر می رسد در دوز بالا برای مغز در حال رشد جنین و فرزند شما خطرناک است.
توصیه این است که مصرف ماهی تن و نیز انواع کنسرو ماهی را به 340 گرم (معادل دو
وعده) در هفته محدود کنید. در ضمن مراقب نظافت آشپزخانه‌تان باشید. همه موارد بالا
می توانند منبع باکتری بوده و به فرزند متولد نشده شما آسیب برسانند.

نوشیدن الکل در زمان حاملگی می تواند باعث آسیبهای
فیزیکی، اختلالات یادگیری و مشکلات احساسی در فرزند شما شود. بنابراین تعداد زیادی
از متخصصین توصیه می کنند که در تمام دوران بارداری از خوردن مشروبات الکی خودداری
کنید.

همچنین شما باید از خوردن نوشیدنی‌های کافئین دار تا
حد امکان بپرهیزید. ممکن است که تحمل این روشهای تغذیه‌ای درماههای اول برای شما
خیلی ناخوشایند و سخت باشد اما توجه داشته باشید که بعضی از مطالعات نشان داده اند
که دریافت بیش از 4 فنجان قهوه در روز می تواند باعث سقط، وزن کم نوزاد و حتی مرده
زائی شود. کافئین در چای، کولاها، شکلات و نوشیدنی های غیر الکلی و کاکائو نیز وجود
دارد. به جای اینها دم کرده های بدون کافئین بیاشامید. البته بهترین روش این است که
از نوشیدنیهای سالمتر مثل شیر کم چربی، آب میوه های خالص و یا یک لیوان آب با چند
قطره لیمو استفاده کنید.

3. از قرص های ویتامین و مواد معدنی استفاده
کنید.

در یک دنیای ایده آل و کامل، بدون وجود تهوع‌های
صبحگاهی و ویارهای شدید، یک برنامه غذائی خوب و کامل باید شامل کلیه موادی باشد که
شما در دوران بارداری به آن نیاز دارید. اما در دنیای واقعی ما، دریافت قرص‌های
ویتامین به همراه مواد معدنی می تواند تضمین‌کننده این باشد که شما همه مواد غذائی
مورد نیاز خود را دریافت می‌کنید. مطمئن شوید که داروی شما حاوی 600 تا 800
میکروگرم اسید فولیک است زیرا کمبود این ویتامین گروه B‌ می
تواند باعث نقایصی در لوله عصبی جنین مانند اسپاینا بیفیدا شود. در ماههای بعد شما
معمولا احتیاج به دریافت آهن و کلسیم خواهید داشت تا مطمئن شوید که مقادیر مورد
نیاز از این مواد را دریافت می‌کنید.

افرادی که رژیم گیاهخواری داشته و یا مشکل پزشکی خاصی
مانند دیابت، دیابت حاملگی، کم خونی و سابقه تولد نوزاد با وزن پایین را دارند باید
با پزشک‌شان در مورد نوع ویتامین ها و مواد معدنی مورد نیاز خود مشورت کنند.

همواره به خاطر داشته باشید که بیشتر همیشه بهتر
نیست. از خوردن مقادیر زیاد ویتامین ها و مواد معدنی بپرهیزید زیرا این عمل می
تواند به فرزند در حال رشد شما آسیب بزند.

4. در دوران حاملگی رژیم نگیرید.

رژیم گرفتن در دوران حاملگی به شدت برای شما و
جنین‌تان خطرناک است. بسیاری از رژیم های کاهش وزن همراه با کاهش دریافت آهن، اسید
فولیک و بسیاری از ویتامینها و مواد معدنی مورد نیاز می باشد. به یاد داشته باشید
که افزایش وزن یکی از نشانه های مهم حاملگی طبیعی است. احتمال به دنیا آوردن نوزاد
سالم در بانوانی که خوب غذا خورده و افزایش وزن طبیعی دارند بیشتر است. بنابراین
اگر شما با خوردن غذاهای تازه و سالم و مقوی در حال اضافه کردن وزن هستید نگران
نشوید، شما باز هم بزرگتر و چاق تر خواهید شد.

5. توجه داشته باشید که به تدریج افزایش وزن پیدا
کنید.

به طور کلی، اگر وزن شما پیش از حاملگی مناسب بوده
شما باید بین 11تا 15 کیلو گرم اضافه وزن پیدا کنید. اگر شما کمی کمبود وزن داشته
اید می توانید قدری بیشتر مثلا 5/12 تا 18کیلوگرم وزن اضافه کنید و اگر وزنتان بالا
بوده باید قدری کمتر و بین 7 تا 5/11 کیلوگرم وزن اضافه کنید. اگر شما کوتاه قد
هستید (157 سانتیمتر و یا کمتر) یا در دوران نوجوانی هستید و یا بیشتر از یک جنین
دارید باید در مورد افزایش وزن مناسب با پزشک خود مشورت کنید. این که چه زمانی
افزایش وزن پیدا کنید تقریبا" به اندازه میزان آن مهم است. کمترین اضافه وزن باید
در سه ماهه اول باشد، بین 900 گرم ت 2 کیلو، و بعد به تدریج وزن شما اضافه‌تر
شود؛ بیشترین اضافه وزن باید در سه ماهه آخر یعنی زمانی که جنین بیشترین رشد را
دارد، اتفاق بیافتد، حدود 450 گرم در هر هفته.

6. هر چهار ساعت یک بار، یک غذای کم حجم میل
کنید.

حتی اگر شما سیر باشید ممکن است فرزند‌تان گرسنه
باشد؛ بنابراین سعی کنید که هر 4 ساعت یک بار چیزی میل کنید. اگر ویار دارید یا
حالت تهوع یا سوزش سر دل یا سوء هاضمه، خواهید دید که دریافت 5 یا 6 وعده غذا با
حجم کم بسیار قابل تحمل‌تر است تا خوردن سه وعده غذای پر حجم. هیچ کدام از وعده های
غذائی خود را حذف نکنید، ممکن است که شما گرسنه نباشید اما فرزند شما مرتبا به مواد
غذائی نیاز دارد.

7. گاهی با خوردن مواد شیرین مورد علاقه تان از
خودتان پذیرائی کنید.

اگر چه غذاهای فرآوری شده و میان وعده های بسته بندی
شده موجود در بازار و دسرهای شیرین نباید جزو مواد غذائی همیشگی شما باشند، اما این
دلیل نمی شود که در دوران بارداری از همه خوراکیهای مورد علاقه خود چشم‌پوشی کنید.
بعضی از جایگزین‌های خوب در این مورد می تواند شامل: یک دسر موزی، شربت بدون چربی و
یخ زده میوه ها و یا ماستی که با بیسکویت مخلوط شده است باشد. اما یادتان باشد که
اگر تسیلم وسوسه شدید و گاهی شیرینی، کیک و یا چیز مشابهی خوردید خودتان را سرزنش
نکنید چون مقدار کمی کیک یا شیرینی اصلا به شما و فرزندتان صدمه نمی زند.